نقد معماری مدرن از منظر لئون کریر (Krier, ۲۰۰۹): بازخوانی فلسفه طراحی در مواجهه با شهر معاصر

معماری مدرن، اگرچه با اهدافی چون کارایی، زیبایی شناسی جدید و پاسخ به نیازهای عصر صنعتی آغاز شد، در عمل با چالش های مفهومی، عملکردی و اجتماعی مواجه گردید. لئون کریر (Krier, ۲۰۰۹)، یکی از مهم ترین منتقدان معماری مدرن، از منظر فلسفی، فرهنگی و کالبدی به نقد این جریان پرداخته و آن را عاملی در فروپاشی انسجام اجتماعی، حذف حافظه تاریخی و خلق فضاهای بی هویت می داند. مقاله حاضر، با رویکرد تحلیلی و مبتنی بر منابع کیفی، به بررسی منظومه فکری کریر درباره معماری مدرن پرداخته و مفاهیمی چون گسست با گذشته، عملکردگرایی تقلیل گرا، فرمالیسم بی مکان و منطقه بندی افراطی را به عنوان محورهای انتقادی او برجسته می سازد. همچنین، ضمن تحلیل دو پروژه مهم پوندبری و لاورنی، پیشنهادهای کریر برای طراحی شهری پایدار، محله محور و انسان گرایانه نیز بررسی شده اند. هدف مقاله، تقویت نگاه انتقادی به معماری مدرن و بازشناسی ظرفیت های معماری کلاسیک در بازآفرینی کیفیت زیست شهری است.

کلیدواژه ها:

لئون کریر ، معماری مدرن ، شهرسازی نو ، حافظه جمعی ، مقیاس انسانی ، نقد معماری ، پایداری فرهنگی