سنجش و مقایسه برخی فلزات سنگین در بافت عضله ماهی سنگسر مخطط Pomadasys stridens (Forsskål, ۱۷۷۵) در خلیج فارس (محدوده آب های ساحلی بندر لنگه و بندر تیاب)

مطالعه ی حاضر با هدف بررسی میزان آلودگی فلزات سنگین سرب، نیکل، روی، آهن و کادمیوم در بافت عضله ی ماهی سنگسر مخطط Pomadasys stridens (Forsskål, ۱۷۷۵) انجام شد. به منظور  ثبت داده های زیست سنجی  و تعیین غلظت فلزات سنگین در بافت عضله آن ها، تعداد ۶۰ قطعه ماهی از بازار ساحلی ماهی فروشان بندر لنگه و بندر تیاب در تابستان سال ۱۴۰۰جمع آوری شدند. و پس از زیست سنجی، بافت عضله ای نمونه ها جداسازی شدند و در آون قرار گرفتند تا خشک شوند و پس از هضم شیمیایی به منظور آنالیز غلظت فلزات سنگین  شامل کادمیوم (Cd)، روی (Zn)، جیوه (Hg)، مس (Cu)، سرب (Pb) و نیکل (Ni) از روش اسپکتروفتومتری جذب اتمی با کوره گرافیتی در ماهیچه ی نمونه های P. stridens بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان دادند که از نظر زیست سنجی، اختلاف معنی داری بین نمونه های بندر لنگه و بندر تیاب از نظر کمیت طول کل و وزن کل ماهی شاهده شد به طوری که طول کل در نمونه های بندر تیاب بیشتر بود درحالی که وزن کل ماهی در نمونه های بندر لنگه بیشتر بودند. همچنین اختلاف معنی داری  بین ایستگاه ها از نظر میزان غلظت سرب و روی در بافت ماهی های مورد بررسی وجود داشت و غلظت همه ی فلزات به جز سرب در نمونه های بندر تیاب بیشتر بود. مقایسه ی میزان آلودگی نمونه های با مقادیر استاندارد و مطالعات مشابه نشان داد که خطر مصرف ماهی P. stridens جزئی بوده است. علاوه بر این مشخص شد که همبستگی معنی داری بین اندازه و وزن ماهی ها با میزان تجمع فلزات سنگین وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

: P. stridensو Biometry ، Bioindicator ، Trace metals ، consumption risk ، ماهی سنگسر مخطط ، زیست سنجی ، شاخص زیستی ، فلزات جزئی ، ریسک مصرف.