مطالعه ی آزمایشگاهی تاثیر پارامتر های سایز و غلظت ژل ذره ای از قبل شکل گرفته و تراوایی محیط متخلخل بر میزان فاکتور مقاومت و مقاومت پسماند

تولید آب ناخواسته یکی از مهمترین چالش های تولید از مخازن نفت و گاز می باشد. تولید آب میتواند موجب خوردگی تاسیسات و همچنین کاهش تراوایی نسبی نفت شود. تزریق ژل ذره ای از قبل شکل گرفته بعنوان روشی جهت کنترل تولید آب و بهبود بازده جاروبی از سال ۲۰۰۷ در دنیا معرفی گردید. پارامترهای مختلفی بر عملکرد ژل های ذره ای از قبل شکل گرفته موثرند که از جمله آنها میتوان به پایداری در شرایط دما و فشار مخزن، شوری آبی که سوسپانسیون ژل در آن ساخته می شود و همچنین اندازه و غلظت ژل ذره ای از قبل شکل گرفته اشاره نمود. آزمایش لوله قلمی به عنوان یک روش مرسوم میتواند به شبیه سازی و شناخت مکانیزم های موثر تزریق ژل ذره ای از قبل شکل گرفته در مخزن مورد استفاده قرار بگیرد. در این پژوهش به بررسی پارامترهای کلیدی تزریق ژل ذره ای از قبل شکل گرفته به مخزن به وسیله آزمایش لوله قلمی پرداخته شده است. بدین منظور اثر اندازه ژل (۳ سایز)، غلظت ژل (۳ غلظت)، تراوایی لوله قلمی (۴ تراوایی) و دبی تزریقی (۳ دبی) دیده شده است. نتایج نشان داده است که میزان اثر اندازه ژل وابسته به میزان نگهداشت آن در محیط متخلخل بوده و با افزایش غلظت ژل فشار آستانه افزایش یافته و در نتیجه فاکتور مقاومت پسماند افزایش می یابد. همچنین با کاهش تراوایی فشار تزریق افزایش می یابد. بطور کلی این پژوهش نشان داد که مکانیزم اصلی تزریق ژل در محیط متخلخل شکستن ذرات ژل می باشد

کلیدواژه ها:

ژل از قبل شکل گرفته ، کنترل آب ، فاکتور مقاومت ، فاکتور مقاومت پسماند ، کاهش تراوایی