بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر استحکام ایگو و تصویر بدنی دانش آموزان دارای رفتارهای خودآسیب رسان بدون قصد خودکشی شهر مشهد

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر استحکام ایگو و تصویر بدنی دانش آموزان دارای رفتارهای خودآسیب رسان بدون قصد خودکشی شهر مشهد می باشد. مطالعه حاضر از نوع هدف کاربردی و جزء دسته پژوهش های تجربی از نوع نیمه آزمایشی است. همچنین روش پژوهش حاضر نیز از نوع پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل می باشد. متغیر مستقل در این پژوهش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد متغیر مستقل و متغیر وابسته استحکام ایگو و تصویر بدنی است. در این گونه طرح ها متغیر وابسته قبل و بعد از ارائه متغیر مستقل اندازه گیری می شود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمام دانش آموزان دارای رفتارهای خودآسیب رسان بدون قصد خودکشی شهر مشهد می باشد که بر اساس ماهیت پژوهش نمونه ای مشتمل بر ۱۵ نفر برای گروه آزمایش و ۱۵ نفر برای گروه کنترل با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس برای این پژوهش انتخاب شدند. در نهایت تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۵ نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر استحکام ایگو و تصویر بدنی دانش آموزان دارای رفتارهای خودآسیب رسان بدون قصد خودکشی شهر مشهد تاثیر دارد. (۰۵/۰>P) (بدون احتساب پیش آزمون). بنابراین فرضیه ی اول و دوم تحقیق تایید می شود.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، تصویر بدنی ، استحکام ایگو.