تاثیر رابطه موثر معلم– دانش آموز بر مهارت های اجتماعی فراگیران ابتدایی

هدف از این مقاله مروری، بررسی جامع و تحلیلی تاثیر رابطه موثر معلم-دانش آموز بر مهارت های اجتماعی فراگیران در دوره ابتدایی است. رابطه معلم-دانش آموز به عنوان یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر رشد و توسعه همه جانبه کودکان در محیط مدرسه شناخته می شود. این رابطه نه تنها بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان اثرگذار است، بلکه نقش بسزایی در شکل گیری و تقویت مهارت های اجتماعی آنان ایفا می کند. مهارت های اجتماعی، از جمله توانایی برقراری ارتباط موثر با همسالان و بزرگسالان، حل تعارض، همکاری، همدلی و خودتنظیمی هیجانی، از جمله مولفه های کلیدی برای موفقیت فردی و اجتماعی در زندگی هستند. در این مقاله، با مرور ادبیات پژوهشی مرتبط، به تحلیل ابعاد مختلف رابطه معلم-دانش آموز و چگونگی تاثیرگذاری آن بر توسعه این مهارت ها در دانش آموزان ابتدایی پرداخته شده است. اهمیت ایجاد یک محیط آموزشی حمایتی و ایمن، که در آن دانش آموزان احساس ارزشمندی، پذیرش و امنیت خاطر داشته باشند، مورد تاکید قرار می گیرد. رابطه مثبت و سازنده معلم-دانش آموز، زمینه ساز بروز رفتارهای اجتماعی مطلوب، کاهش مشکلات رفتاری و افزایش مشارکت دانش آموزان در فعالیت های گروهی می شود. این مقاله نشان می دهد که معلمان با ایجاد یک بستر ارتباطی قوی و مبتنی بر احترام متقابل، می توانند به عنوان الگوهای رفتاری مثبت عمل کرده و فرصت های متعددی را برای دانش آموزان فراهم آورند تا مهارت های اجتماعی خود را تمرین و تقویت کنند. علاوه بر این، به نقش ارتباطات سازنده معلم-دانش آموز در افزایش اعتماد به نفس، خودکارآمدی و احساس تعلق به مدرسه در دانش آموزان اشاره خواهد شد که همگی از عوامل موثر بر توسعه مهارت های اجتماعی هستند. در نهایت، یافته های این مقاله می تواند راهنمایی برای معلمان، والدین و سیاست گذاران آموزشی باشد تا با تمرکز بر تقویت این روابط، به ارتقای سطح مهارت های اجتماعی فراگیران ابتدایی کمک نمایند.

کلیدواژه ها:

رابطه معلم-دانش آموز ، مهارت های اجتماعی ، فراگیران ابتدایی ، رشد اجتماعی ، آموزش.