نقش سازی هم افزایی در یادگیری مشارکتی: ارتقای اعتماد به نفس از طریق همکاری

تعاملات گروهی در یادگیری، اگر به درستی هدایت شوند، می توانند کاتالیزوری قدرتمند برای رشد اعتماد به نفس دانش آموزان باشند. برای رسیدن به این هدف، راهکارهایی وجود دارد که بر ایجاد تعامل و همکاری مثبت متمرکزند و از ایجاد رقابت نابجا و مقایسه های منفی جلوگیری می کنند. اولین قدم، طراحی وظایف و نقش های گروهی است که با توجه به تنوع استعدادها و توانایی های دانش آموزان، به طور عادلانه توزیع شده باشد. این تقسیم نقش، نه تنها به هر دانش آموز فرصت می دهد تا در حوزه توانایی خود بدرخشد، بلکه موجب شناخت نقاط قوت و ضعف هم گروهی ها نیز می شود. برای مثال، دانش آموزی که در ارائه های شفاهی مهارت کمتری دارد، می تواند در پژوهش های گروهی یا خلاصه نویسی و آماده سازی مطالب مشارکت موثر داشته باشد. این نوع نقش بندی، هم افزایی و تکمیل نقاط قوت فردی را تسهیل می کند و به دانش آموزان کمک می کند نقاط ضعف خود را درک کنند، بدون اینکه احساس ناکارآمدی کنند.

کلیدواژه ها:

مهارت ، توانایی ، مشارکت ، تعامل محور ، حل مساله ، دانش آموزان ، انعطاف پذیری ، مسولیت پذیری.