اثربخشی تمرینات اصلاحی بر بهبود زاویه کیو و عملکرد راه رفتن

زمینه و هدف: زاویه کیو (Q-angle) یکی از مهم ترین شاخص های بیومکانیکی اندام تحتانی محسوب می شود که تاثیر قابل توجهی بر عملکرد راه رفتن و آسیب پذیری مفصل زانو دارد. هدف از این مطالعه، بررسی اثربخشی برنامه تمرینات اصلاحی بر بهبود زاویه کیو و پارامترهای بیومکانیکی راه رفتن در زنان جوان بود.روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، ۶۰ زن جوان (سن: ۲۲±۳ سال) با زاویه کیو غیرطبیعی (بیش از ۲۰ درجه) به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (n=۳۰) و کنترل (n=۳۰) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت ۸ هفته، ۳ جلسه در هفته برنامه تمرینات اصلاحی شامل تقویت عضلات چهارسرران، کشش ایلیوتیبیال باند و تمرینات تعادلی را انجام دادند. زاویه کیو، پارامترهای کینماتیکی و کینتیکی راه رفتن قبل و بعد از مداخله اندازه گیری شد.یافته ها: پس از ۸ هفته تمرین، زاویه کیو در گروه تجربی به طور معنی داری کاهش یافت (۲۱.۴±۲.۱ به ۱۷.۸±۱.۹ درجه، p<۰.۰۰۱). همچنین بهبود معنی داری در سرعت راه رفتن (p<۰.۰۱)، طول گام (p<۰.۰۵) و کاهش نیروهای عکس العمل زمین (p<۰.۰۱) مشاهده شد. در گروه کنترل تغیرات معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: برنامه تمرینات اصلاحی می تواند به طور موثری زاویه کیو را بهبود بخشد و پارامترهای بیومکانیکی راه رفتن را بهینه نماید. این یافته ها در طراحی برنامه های پیشگیری و توانبخشی اهمیت دارد.

کلیدواژه ها:

زاویه کیو ، تمرینات اصلاحی ، راه رفتن ، بیومکانیک ، زنان جوان