نقش ارتباطات اجتماعی در افزایش مشارکت شهروندان در برنامه های شهری شهرداری ها

در عصر حاضر، که با پیچیدگی های فزاینده در حوزه مدیریت شهری همراه است، مشارکت شهروندان به عنوان یکی از ارکان اصلی حکمرانی مطلوب شهری شناخته می شود. تحقق این مشارکت مستلزم شکل گیری نوعی ارتباط موثر، دوسویه و اعتمادآفرین میان مردم و نهادهای مدیریت شهری، به ویژه شهرداری ها است. در این میان، ارتباطات اجتماعی به عنوان یکی از مولفه های اصلی سرمایه اجتماعی، می تواند نقشی کلیدی در تسهیل فرآیند مشارکت عمومی ایفا کند. پژوهش حاضر با هدف تحلیل و تبیین تاثیر ارتباطات اجتماعی بر افزایش میزان مشارکت شهروندان در برنامه های شهری شهرداری انجام شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر داده های کمی و کیفی است. گردآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه و مصاحبه نیمه ساختاریافته با شهروندان و کارشناسان حوزه روابط عمومی در شهرداری ها صورت گرفته است. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که متغیرهایی نظیر سطح شفافیت اطلاعات، اعتماد اجتماعی، میزان دسترسی به رسانه ها، فعالیت در شبکه های اجتماعی، و تعامل مستقیم با مسئولان شهری تاثیر مثبت و معناداری بر مشارکت شهروندان در فرآیندهای برنامه ریزی و اجرا دارند. همچنین، مشخص شد که نبود نظام ارتباطی پاسخگو، ضعف در اطلاع رسانی، و یک سویه بودن پیام رسانی از جمله موانع اصلی مشارکت فعال شهروندی است. در این راستا، پیشنهاد می شود شهرداری ها با تقویت روابط عمومی، استفاده هدفمند از فناوری های ارتباطی نوین، توسعه شبکه های محله محور و ایجاد بسترهای گفت وگوی جمعی، زمینه را برای ارتقای سرمایه اجتماعی و مشارکت پایدار شهروندان فراهم آورند. یافته های این پژوهش می تواند برای مدیران شهری، سیاست گذاران و کارشناسان ارتباطات اجتماعی در تدوین استراتژی های اثربخش تعامل با شهروندان، مفید و راهگشا باشد.

کلیدواژه ها:

ارتباطات اجتماعی ، مشارکت شهروندی ، برنامه های شهری ، شهرداری ، اعتماد عمومی ، رسانه های شهری