مروری بر سازوکارهای مقاومت به فلزهای سنگین در ریزاندامگان و کاربرد آن ها در زیست پالایی

یکی از مهم ترین مسئله ­های دنیای امروز، آلودگی محیط زیست با فلزهای سنگین سمی و خطرناک است. فعالیت های انسانی ازجمله استخراج فلزها از معادن و تولید پسماندهای صنعتی باعث انباشتگی بیش ازحد فلزهای سنگین در محیط زیست شده است که این امر می تواند باعث ایجاد اثرهای سمی بر موجودات زنده شود. از سویی، از آنجا که این فلزها تجزیه پذیر نیستند، تنها راه پاک سازی محیط از این فلزها، خارج کردن آن ها از محیط، بازیابی و استفاده دوباره از آن ها در صورت امکان است. بدین منظور، یکی از راه حل های اتخاذ شده برای پاک سازی، استفاده از فرایندهای زیستی است. فرایند پاک­سازی زیستی بر اساس برهم کنش های بین فلزها و ریزاندامگان است. شناسایی ریزاندامگان های مقاوم به فلزها نقش مهمی در زمینه رفع آلودگی محیط و پاک سازی آن بازی می کند. ریزاندامگان هایی که در تماس با فلزها قرار می گیرند، می توانند سازوکارهای مقاومتی گوناگونی را به منظور زنده ماندن در محیط دارای فلزها اتخاذ کنند. در این مقاله اثرهای فلزهای سنگین سمی بر ریزاندامگان‎ها، سازوکارهای مقاومت و نیز کاربردهای گوناگون سازوکار های مقاومت به فلزها ازجمله انباشتگی زیستی، جذب زیستی، زیست دگرگونی، معدنی سازی زیستی و فروشویی زیستی فلزها موردبررسی قرارگرفته است. نتیجه ­ها نشان می دهد استفاده از ریزاندامگا‎ن‎ها به منظور پاک سازی محیط از فلزها و همچنین بازیابی این فلزها، یک راه حل طبیعی، پایدار و اقتصادی است و می تواند تا درصد بالایی از فلزهای سنگین ارزشمند و سمی مانند نیکل، مس، روی و ... را سمیت زدایی و یا استخراج کند.

کلیدواژه ها:

فلزهای سنگین ، سمیت ، سازوکارهای مقاومت ، زیست پالایی