حذف کروم شش ظرفیتی توسط نانو ذره های فریت
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 114
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NSMSI-34-1_003
تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1404
چکیده مقاله:
در حال حاضر فلزهای سنگین در بسیاری از پساب های صنعتی یافت می شوند و از جمله مهم ترین آلاینده های محیط زیست محسوب می شوند. نانوذره های آهن مغناطیسی با استفاده از مکانیسم های جذب سطحی، تبادل یونی و نیروهای الکتروستاتیک می توانند در حذف فلزهای سنگین از پساب های صنعتی مورد استفاده قرار گیرد. هدف از انجام این پژوهش بررسی کارایی نانوذره های مگنتیت در حذف کروم شش ظرفیتی از پساب و پارامترهای موثر بر آن می باشد. نانوذره های مگنتیت در اندازه ی میانگین ۷۰ نانومتری و به روش هم رسوبی سنتز و عامل های گوناگون موثر بر جذب یون های فلزی، به عنوان نمونه، pH، دما، مقدار جاذب، غلظت اولیه کروم و زمان تماس به منظور بهینه سازی شرایط عملیات بررسی شد. همچنین برای شناسایی نانوذره ها از الگوی پراش اشعه ایکس(XRD) و نیز برای بررسی ساختار و اندازه نانوذره های مگنتیت از میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FE-SEM)استفاده شد. نتیجه های این پژوهش نشان داد که همانند بسیاری از فرایندهای جذب، مکانیسم حذف به شدت تحت تاثیر pH قرار دارد. همچنین در pH معادل ۲، در حالی که غلظت اولیه کروم ۳۰ میلی گرم بر لیتر باشد با افزودن ۵/۳ گرم بر لیتر نانوذره های مگنتیت سنتز شده در زمان تماس ۲۰ دقیقه حدود ۹۴ درصد از کروم شش ظرفیتی حذف خواهد شد و در مقدارهای بالای pH بازده حذف کاهش خواهد یافت. بنابراین نانوذره های مگنتیت دارای توانایی بالایی در حذف کروم شش ظرفیتی از پساب دارای این یون می باشند و بازده حذف کروم شش ظرفیتی با افزایش pHکاهش می یابد. نتیجه ها همچنین نشان داد با افزایش غلظت اولیه کروم، میزان جذب کاهش و همچنین با افزایش میزان جاذب، مقدار جذب کروم افزایش می یابد. هم دمای حالت تعادل با مدل های هم دمای جذب لانگمویر و فرندلیچ مطابقت داده شد و نتیجه ها نشان داد که داده های به دست آمده از حذف کروم شش ظرفیتی توسط نانوذره های فرومغناطیسی با مدل هم دما جذب لانگمویر مطابقت خوبی دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سارا عبدالشاهی نژاد
تهران، دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده مهندسی شیمی و نفت
سید مهدی برقعی
تهران، دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده مهندسی شیمی و نفت
مجتبی سیدی
تهران، دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده مهندسی شیمی و نفت
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :