اصلاح مدل پایداری اجتماعی در مناطق روستایی ایران

ارتقای سطح پایداری اجتماعی در دستیابی جوامع روستایی به توسعه پایدار از مهم ترین عوامل افزایش رفاه و کیفیت زندگی روستاییان است. هدف از پژوهش توصیفی - تحلیلی حاضر، اصلاح مدل پایداری اجتماعی پس از طراحی مدل اولیه پایداری اجتماعی در بین سرپرستان) است که از میان آنها N=۲۳۲۳۸ (خانوار روستایی منطقه اورامانات واقع در استان کرمانشاه نفر به عنوان جامعه نمونه انتخاب شده اند. ابزار اصلی پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته ای ۳۷۸ روستا در ۴۳۱ روستای منطقه که از میان ۲۶ است که پس از تایید روایی و پایایی آن، در بین سه طبقه دشتی، پایکوهی و کوهستانی به صورت تصادفی و با استفاده از اصل تسهیم به نسبت سرپرستان خانوار در هر گروه و توزیع شد. نتایج پژوهش نشان می دهد؛ پایداری اجتماعی در سطح باالتر از متوسط قرار دارد. نتایج مدل اولیه پژوهش ۳/۳ محدوده مورد مطالعه با میانگین اثر بر متغیر وابسته پایداری ۲۸ نشان داد متغیرهای مستقل پژوهش Amos با استفاده از نرم افزار

کلیدواژه ها:

پایداری اجتماعی ، مدل اصلاح شده ، جامعه روستایی ، منطقه اورامانات ، کرمانشاه