نقش بازآرایی نظام آموزشی در بهبود ارتباط دانشگاه آزاد اسلامی با صنعت

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 71

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IAOCIUR01_051

تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1404

چکیده مقاله:

یکی از مهمترین اهداف نظام آموزش عالی تربیت نیروی انسانی متخصص برای پاسخگویی به نیازهای جامعه، بازار کسب و کار و صنعت است. با توجه به اینکه در بسیاری از موارد، فارغ التحصیلان دانشگاهی از مهارت های لازم برای ورود به بازار کسب و کار بی بهره اند، این امر نشانگر وجود شکاف عمیقی میان آنچه در دانشگاه تدریس شده و آنچه بازار کسب و کار و صنعت به آن نیاز دارد، است. فاصله میان دانشگاه و صنعت علاوه بر آنکه موجب اتالف منابع انسانی و مالی می گردد، بلکه مانعی جدی در مسیر توسعه فناوری، کارآفرینی و رشد اقتصادی جامعه است. با توجه به رشد روزافزون فناوری های نوین و تغییرات سریع در بازارهای کسب و کار، نظام آموزش عالی کشور را در برابر الزامات نوینی در راستای ایفای نقش خود در جامعه قرار داده است. دانشگاه آزاد اسلامی در راستای ایفای نقش خود در جامعه، چند سالی است که بازآرایی نظام آموزشی خود را که به معنای بازنگری بنیادین در سیاست گذاری ها و انجام اقدامات اساسی در راستای پاسخگویی به نیازهای جامعه، بازار کسب و کار و صنعت است را آغاز نموده و به دنبال آن است که دانشگاه نه تنها در قامت تولیدکننده دانش، بلکه به عنوان تسهیلگر پیوند دانش با صنعت ظاهر گردد. دانشگاه آزاد اسلامی با بازآرایی در نظام آموزشی به دنبال آن است که ۱- با بازنگری در سرفصل های آموزشی و محتوای درسی که منجر به ارائه دروس عملی و پروژه محور به جای ارائه دروس با محتوای صرفا نظری می شود، ۲- توسعه مهارت آموزی و کارآموزی که به معنای ایجاد مراکز مهارت آموزی و الزام دانشجویان به گذراندن دوره های کارورزی و کارآموزی در واحدهای صنعتی می گردد ۳- حمایت از کارآفرینی و تجاری سازی پژوهش ها که به معنای حمایت از پژوهش های کاربردی و فناورانه و ایجاد سازوکارهای لازم برای تبدیل ایده به محصول است، ۴- حمایت از استارتاپ ها، مراکز نوآوری، و شرکت های دانش بنیان و ۵- افزایش تعاملات ساختاری با صنعت به معنای انعقاد تفاهم نامه های همکاری با صنایع، برگزاری رویدادهای مشترک میان دانشگاه و بخش صنعت مانند برگزاری نمایشگاه های صنعتی و نشست های تخصصی و نیز دعوت از استادان صنعت محور به عنوان اعضای هیات علمی مدعو در دانشگاه، علاوه بر آنکه اقدامات موثری در راستای ایجاد بستری مناسب برای اشتغال دانشجویان و ارتقای نوآوری صنعتی برداشته است با پیگیری این امور می تواند موجبات بهبود، افزایش و تقویت تعاملات دوسویه و کارآمد میان دانشگاه و صنعت گردد.

نویسندگان

علیرضا اکبری

گروه علوم پایه، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران, ایران

حسن عاشوری فر

گروه علوم پایه، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران, ایران

کیوان میکاییلی آگاه

گروه علوم پایه، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران, ایران