مقایسه بازی های گروهی و انفرادی حرکتی بر رشد مهارت های اجتماعی و کارکرد اجرایی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر مقایسه بازی های گروهی و انفرادی حرکتی بر رشد مهارت های اجتماعی و کارکرد اجرایی دانش آموزان بود. روش شناسی: روش پژوهش حاضر از نوع تجربی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر (۲۵۶ نفر) ابتدایی منظقه ۴ شهرستان تهران است. نمونه آماری پژوهش حاضر با استفاده از نرم افزار جی پاور برای دست یابی به توان آماری ۸/۰ و اندازه اثر ۸۰/۰، ۳۰ نفر برای ۳ گروه برآورد شد. روش نمونه گیری به صورت خوشهای بود. در مرحله اول به طور تصادفی ۵ مدرسه، از هر مدرسه ۱ کلاس، از هر کلاس ۶ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. که به طور تصادفی و مساوی به ۳ گروه بازی های گروهی و بازی های انفرادی و گروه کنترل تقسیم شد. برای اندازه گیری مهارت های اجتماعی از پرسشنامه مهارت های اجتماعی ماتسون (۱۹۸۳) و برای کارکردهای اجرایی از پرسشنامه کارکردهای اجرایی بارکلی (۲۰۱۲) استفاده شد. در پژوهش حاضر، آزمایش طراحی شده متشکل از ۱۶ جلسه ۶۰ دقیقه ای (۲ جلسه در هفته) و انجام ۲ نوع پروتکل آزمایشی متشکل از ۱. بازی های انفرادی و ۲. بازی های گروهی و شرایط کنترل بود. تمرینات انفرادی که شامل ده دانشآموز دختر و هرکدام با یک مربی تمرینات را انجام دادند. تمرینات گروهی شامل ده دانشآموز دختر در قالب دو تیم با انجام فعالیتها و بازی های متنوع تمرینات را اجرا کردند. نتایج: با بررسی اختلاف میانگینها دو گروه مداخله (تمرینات گروهی و انفرادی) با کنترل نتایج نشان داد در زیر مولفههای مهارتهای اجتماعی مناسب و پرخاشگری و رفتارهای تکانشی گروه تمرینات انفرادی در مقایسه با گروه تمرینات گروهی موثرتر یوده است (۰۵/۰>P). در زیر مولفه رفتارهای غیراجتماعی، برتری طلبی، اطمینان زیاد به خود داشتن، رابطه با همسالان و مهارت اجتماعی کل گروه تمرینات گروهی در مقایسه با گروه تمرینات انفرادی موثرتر یوده است (۰۵/۰>P). همچنین با بررسی اختلاف میانگینها دو گروه مداخله (تمرینات گروهی و انفرادی) با کنترل نتایج نشان داد در زیر مولفههای خود سازماندهی حل مساله و خودانگیزشی گروه

کلیدواژه ها:

بازی های گروهی ، بازی های انفرادی ، مهارت های اجتماعی ، کارکرد اجرایی ، دانش آموزان