بررسی نقش کافئین و فعالیت بدنی شدید بر توان بی هوازی و خستگی عضلانی کاراته کاران دختر حرفه ای

هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک جلسه فعالیت وامانده ساز و مصرف کافئین بر سطوح خستگی عضلانی و توان بی هوازی کاراته کاران دختر حرفه ای بود. پژوهش حاضر ماهیت نیمه تجربی دارد و بصورت میدانی انجام شده است. نمونه های آماری این پژوهش را تعداد ۳۰ کاراته کار دختر حرفه ای که حداقل یک بار سابقه حضور در اردوی انتخابی تیم ملی کاراته را داشته اند، تشکیل داده اند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی در سه گروه همگن ۱۰ نفری (دو گروه دریافت کننده ی مکمل ۶ و ۹ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن کافئین) و دارونما (۶ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن دکستروز) تقسیم شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از آزمون های شاپیرو ویلک، تحلیل واریانس یک طرفه، آزمون تجانس واریانس لوین، آزمون تعقیبی توکی و آزمون تی همبسته استفاده شد. سطح معنی داری آزمون های پژوهش کمتر از (۰۵/۰>P) در نظر گرفته شد. نتایج تحقیق نشان داد که مصرف ۶ و ۹ میلی گرم کافئین تاثیر معناداری بر سطوح لاکتات، اسیدلاکتیک، PH، کراتین کیناز، اوج توان بی هوازی، میانگین توان بی هوازی، افت توان بی هوازی و خستگی عضلانی دارند (۰۵/۰>P) اما تاثیر معناداری بر سطوح لاکتات دی هیدروژناز خون کاراته کاران دختر حرفه ای ندارد (۰۵/۰خستگی عضلانی و افزایش توان بی هوازی و PH خون پس از تمرینات وامانده ساز از مکمل کافئین در دوزهای مختلف استفاده نمایند. نتایج این مطالعه می تواند به شرکت های تولیدکننده مکمل های ورزشی، مربیان حرفه ای و ورزشکاران در صنعت ورزش کمک کند.

کلیدواژه ها:

فعالیت وامانده ساز ، کافئین ، خستگی عضلانی ، توان بی هوازی ، کاراته کاران دختر حرفه ای