چرا در نهضت ترجمه توجه چندانی به آثار افلاطون نشد؟

چکیده برخلاف ترجمه تقریبا همه آثار ارسطو به عربی در نهضت ترجمه، اما فقط بخش اندکی از آثار افلاطون و آن هم بصورت گزارش و عمدتا گزینش هایی که امثال جالینوس و دیگران کرده بودند ترجمه شد؛ و در حالیکه در بدو امر به نظر می رسد فلسفه افلاطون به نسبت فلسفه ارسطو دینی تر باشد اما اقبال به آثار ارسطو خیلی بیشتر از آثار افلاطون بود. نوشتار حاضر در پی بررسی چرایی این امر مهم در نهضت ترجمه است و با مطمح نظر قرار دادن عوامل تاریخی و محتوایی، برخی علل کلی این امر را چنین می پندارد: نگاه ایدئولوژیک و پیامبرگونه به ارسطو و اقبال خاص مامون به وی و در نتیجه ترجمه همه آثار او و در عین حال نسبت دادن آثار سایر فلاسفه به وی برای مقبول تر واقع شدن، فصاحت و بلاغت چشمگیر زبان یونانی آثار افلاطون و لزوم آشنایی گسترده با فرهنگ یونانی برای درک دقیق آثار وی، که ترجمه آثار او را بسیار دشوارتر می کرد، دلیل دیگر عوامل درونی و نوع فلسفه افلاطون است که علاوه بر وفور عناصر فرهنگی و غیرفلسفی، شاهد پیوند حوزه های مختلف فکری در فلسفه افلاطون و ملازمه آن ها هستیم بگونه ای که آثار مختلفش در هم تنیده است و بدون فهم و اخذ همه اجزای فلسفه وی کمتر می توان یک اثر او را مورد استفاده قرار داد و حتی در یک اثر واحد نیز اجزای پراکنده گوناگونی حضور دارند، برعکس فلسفه ارسطو که به راحتی می توان اجزای مختلفی از فلسفه وی را بدون اخذ سایر قسمت های آن به کار گرفت.

کلیدواژه ها:

نهضت ترجمه ، ترجمه آثار افلاطون ، فلسفه افلاطون ، فرهنگ و زبان یونانی