بررسی شیمی کانی کلینوپیروکسن در آمفیبولیت های مجموعه برافزایشی مکران (جنوب شرق ایران)

آمفیبولیت های مورد بررسی در نزدیکی دهستان هشت بندی از توابع شهرستان میناب قرار دارند. این آمفیبولیت ها بخشی از سنگ های دگرگونی کمربند افیولیتی مکران شمالی را تشکیل می دهند که به دو صورت جهت یافته و توده ای یافت می شوند. بر اساس کانی های شاخص، این سنگ ها شامل آمفیبولیت، اپیدوت-گارنت- پیروکسن آمفیبولیت و گارنت-پیروکسن آمفیبولیت هستند. کانی های اصلی تشکیل دهنده آن ها آمفیبول، گارنت، پلاژیوکلاز، پیروکسن، اپیدوت، کوارتز و اسفن هستند. بر اساس شیمی کانی، کلینوپیروکسن در اپیدوت-گارنت- پیروکسن آمفیبولیت ها و گارنت-پیروکسن آمفیبولیت ها از نوع کلسیمی است و بیشتر در گستره دیوپسید قرار می گیرد. این پیروکسن ها ماهیت ماگمایی  و دگرگونی دارند و از Si غنی هستند و در زمینه سنگ های نیمه قلیایی (تولئیتی و آهکی قلیایی) قرار دارند. کلینوپیروکسن های مورد بررسی محیط های در ارتباط با کمان آتشفشانی را نشان می دهند و بر اساس دما -فشارسنجی، در گستره ی دمایی ۱۰۷۰ تا ۱۱۳۰درجه سانتی گراد و فشار ۵ تا ۱۰ کیلوبار تشکیل شده اند که گویای تشکیل این کانی ها در دمای بالا و فشار متوسط-بالاست. همچنین مقدار آهن سه ظرفیتی در کلینوپیروکسن ها نشان دهنده ی گریزندگی پایین اکسیژن در محل تشکیل آن هاست.

کلیدواژه ها:

clinopyroxene ، geothermobarometry ، mineral chemistry ، amphibolite ، Makran ، کلینوپیروکسن ، زمین دما- فشارسنجی ، شیمی کانی ، آمفیبولیت ، مکران.