بررسی بارگذاری و رهایش کنترل شده یک داروی ضد آریتمی قلبی در یک چارچوب فلز آلی

سامانه های دارورسانی نوین، فناوری دگرگون سازی در امر تشخیص و درمان بیماری ه امی باشند.دسته ی جدیدی از ترکیب های نانومتخلخل  بلوری به نام چارچوب های فلز آلی به دلیل ویژگی ه ای منحصربه فرد خود هم چون تخلخل زیاد و منظم، و حضور گروه های آلی قابل تغییر در چارچوب که تنظیم اندازه ی حفره ها را ممکن می سازند، افق امیدبخشی در دارو رسانی نشان دادند. در این پژوهش،پتانسیل یک ساختارآنیونی متعلق به این خانواده در جذب و رسانش داروی کاتیونی قلبی پروکاینامیدهیدروکلرید بررسی شده است. این دارو نیمه عمر کوتاهی در بدن داشته و باید هر ۳ تا ۴ ساعت مصرف شود. بنابراین، انتخابی مناسب به منظور بررسی رهایش کنترل شده ی دارو است. در این مطالعه ی اولیه، چارچوب فلز آلی با فرمول {Zn۳(Benzenedicarboxilate)۴Dimethylammomium۲.۸Dimethylformamide} انتخاب شد. این چارچوب آنیونی ساختاری پایدار(دمای متلاشی شدن بالاتر از ۳۰۰ درجه سلسیوس) و متخلخل دارد. کاتیون های آمونیوم دی متیل حبس شده درون حفره ها طی یک فرایند آهسته ی تبادل یون با مولکول های دارو تعویض شدند. آزمایش های انجام شده نشان دهنده آن است که پس از گذشت یک هفته ۳۶/۷% دارو در ساختار بارگذاری شد. هم چنین، رهایش پیوسته ی دارو در ۲۴ ساعت ابتدایی آزمایش رهایش، و آزادسازی بیش از ۷۰ درصد دارو پس از گذشت ۷۲ ساعت به دست آمد.

کلیدواژه ها:

دارو رسانی ، چارچوب های فلز آلی ، پروکاینامیدهیدروکلرید ، رهایش کنترل شده