بررسی بازدهی واحدهای بازیافت گوگرد در حضور ترکیب های سنگین آروماتیک

واحدهای بازیافت گوگرد بر پایه فرایند کلاوس، در زمره ی پرکاربردترین فرایندهای بازیافت گوگرد در مقیاس صنعتی به شمار می آیند. با وجود بازدهی مناسب این واحدها، به دلیل وجود برخی مشکل های فرایندی، فرارده های نهایی و همچنین راندمان آن ها از کیفیت و کمیت مناسبی برخوردار نمی باشد. حضور ترکیب های سنگین آروماتیک بنزن، تولوئن و زایلین (BTX) از جمله مشکلاتی است که به کاهش راندمان این واحدها می انجامد. این ترکیب ها در صورت سوختن کامل در محفظه احتراق که به دلیل دمای نامناسب این محفظه رخ می دهد، می توانند منجر به غیرفعال شدن کاتالیست های موجود در بسترهای کاتالیستی به ویژه بستر اول شوند. از این رو، در این پژوهش ضمن شبیه سازی فرایند بازیافت گوگرد به روش کلاوس در مقیاس صنعتی توسط نرم افزار پروماکس، به بررسی تاثیر حضور BTXب ر شدت غیرفعال شدن بستر کاتالیستی اول و نقش آن بر راندمان واحد بازیافت گوگرد و همچنین ارایه سناریوهایی برای کاهش محتوای BTXدر جریان ورودی به بسترهای کاتالیستی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

واحد بازیافت گوگرد ، فرایند کلاوس ، عملکرد واحد ، هیدروکربن های آروماتیک