شبیه سازی فرایند ازدیاد برداشت نفت توسط سیلاب زنی پلیمر: بررسی اثر شوری آب بر جابه جایی محلول پلیمری در یک مخزن ماسه سنگی با تخلخل و تراوایی بالا

در بسیاری از مخازن به دلیل ناهمگنی و نسبت تحرک­ پذیری نامناسب بین نفت و سیال جا به­ جا کننده، پس از تزریق آب با شوری کم، افزایش چشمگیری در بازیابی نفت دیده نمی­ شود. تزریق محلول پلیمر برای بازیافت بیش­تر، می­ تواند توسط شوری آب محدود شود. در این پژوهش، هم­ افزایی روش­ های ازدیاد برداشت سیلاب­زنی با شوری کم و پلیمر در یکی از مخازن ایران با مد­ل­ سازی جریان سیال و وارد کردن واکنش های ژئوشیمیایی بررسی شد. به منظور مدل­ سازی تغییر ترشوندگی در اثر تزریق آب با شوری کم، فاکتور میان­ یابی تراوایی نسبی و فشار مویینگی بر اساس واکنش­ های ژئوشیمیایی بین سنگ و آب با شوری کم به دست آمد. سناریوهای طراحی شده به بررسی اثر میزان شوری آب در سیلاب­زنی پیوسته آب، پیش و پس از تزریق غلظت­ های گوناگون پلیمر و شوری آن می­ پردازد. افزایش بازیابی در سیلاب­زنی با شوری کم نسبت به شوری بالا % ۱۹/۴ و در فرایند سیلاب­زنی با شوری کم نسبت به تزریق آب با شوری بالا پیش از تزریق پلیمر با شوری بالا، کم­تر از یک درصد است. شوری کم در محلول شیمیایی به دلیل افزایش گرانروی محلول باعث افزایش بازده سیلاب­زنی پلیمر می­ شود. غلظت ppm ۱۰۰ محلول پلیمر با شوری کم با توجه به فشار شکست سازند عملیاتی بوده و نسبت به پلیمر با شوری بالا بازیابی نفت را % ۰۵/۵ افزایش می­ دهد. اثرگذاری شوری کم پس از تزریق پلیمر بهتر بوده و بازیافت نفت بیش­تری نسبت به استفاده از آب با شوری بالا در مرحله ثالثیه دارد؛ در تزریق پلیمر با غلظت ppm ۱۰۰ و شوری کم در مرحله ثالثیه، افزایش بازیابی نفت در مقایسه با تزریق پیوسته شوری کم %۲۷/۲ به دست آمد. سیلاب­زنی آب با شوری کم همراه با پلیمر در مخزن می ­تواند به عنوان یکی از روش­ های منتخب ازدیاد برداشت برای اجرا در مقیاس پایلوت مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

ازدیادبرداشت نفت ، ترکیب تزریق شوری کم و پلیمر ، تغییر ترشوندگی ، تراوایی نسبی ، تبادل یونی