بررسی الگوی بیان ژن عامل تلخی تأخیردار میوه مرکبات در دو گونه از مرکبات شمال ایران

طعم مناسب یکی از مهمترین عواملی است که کیفیت عصاره مرکبات را تعیین می کند.به طور طبیعی و به صورت تدریجی در عصاره بسیاری از مرکبات ترکیبات تلخی تولید می شود که محصول تولیدی را کم کیفیت و حتی بی مصرف می کند. مهمترین ترکیب تلخ عصاره مرکبات لیمونین است. مطالعات مختلف نشان داده است که آنزیم لیمونوئید گلوکوزیل ترنسفراز توانایی کاستن از پتانسیل تولید لیمونین در میوه ها را دارد. در تحقیق حاضر الگوی بیان این ژن در گونه شیرین نارنگی ساتسوما و گونه تلخ لیمو شیرین بررسی و با هم مقایسه گردید. با توجه به تشابه کامل توالی cDNA این ژن در دو گونه ذکر شده به نظر می رسد بیان زود هنگام ژن LGTase در نارنگی ساتسوما باعث اهش پتانسیل ایجاد لمونین در این گونه می گردد. همچنین در لیموشیرین ممکن است به علت باین دیرهنگام و تأخیر در بیان ژن LGTase پتانسیل تلخی افزایش یافته باشد و این میوه مستعد به تلخ شدن شده باشد.

کلیدواژه ها:

تلخی تأخیری ، لیمونوئید گلوکوزیل ترانسفراز ، نارنگی ساتسوما ، لیموشیرین