بررسی تنوع ژنتیکی در گیاهان باززایی شده از طریق کشت بافت در پنبه تتراپلوئید (Gossypium Hirsutum L): آنالیز ISSR و SSR

پنبه یکی از گیاهان اقتصادی مهم در ایران می باشد که با انتخاب مصنوعی مداوم کشت گردیده است. این امر منجربه فرسایش ژنتیکی و از دست رفتن احتمالی لوکوسهای ژنتیکی مفید و آسیب پذیری در مقابل آفات و بیماریها می شود. به همین دلیل افزایش و بهبود تنوع ژنتیکی درژرم پلام پنبه از طریق کشت بافت مهم می باشد. در این بررسی تنوع ژنتیکی القا شده در کشت بافت گیاهان باززایی شده از سه رقم پنبه تتراپلوئید شامل رقم های Mehr,Sindose و هیبرید آنها Mehr*Sindose F1 و گیاهان باززایی شده آنها در واکشت های مختلف بررسی شده است. سطح دانه ها با اتانول 70% به مدت 2 دقیقه ضدعفونی شده و سپس با محلول هیپوکلریت 5% به مدت 20 دقیقه تیمار شده و نهایتاً 3 تا 4 بار با آب استریل شده شست و شو داده شدند. دانه ها روی محیط کشت موراشیگ و اسکوگ بدون هورمون کشت داده شدند و سپس جداکشت های تک گره ای روی محیط کشت هورمون دار قرار گرفتند. مارکرهای ISSR و SSR تعداد متفاوتی از باندها را تولید کردند که نشاندهنده سطوح متفاوت پلی مورفیسم مولکولی در هر ژنوتیپ است. تعدادی از لوکوسهای ISSR/SSR اختصاصی نیز شناسایی گردید. تست AMOVA تفاوت معنی داری را برای مارکر ISSR نشان داده است. این مطالعه نشان می دهد که ژنوتیپ های مختلف پنبه از لحاظ میزان تنوع سوماکلونال متفاوت بوده و در هر ژنوتیپ یک واکشت خاص بالاترین میزان تنوع را به خود اختصاص داده است.

کلیدواژه ها:

پنبه ، تنوع ژنتیکی ، کشت بافت ، ISSR . ، SSR