گونه شناسی بهره گیری از عهدین در تفاسیر المیزان، الاثری الجامع و الفرقان با تاکید بر سوره بقره

تفسیر آیات تاریخی به خصوص آیات مربوط به مسیحیت و یهودیت و کتب مقدس آنان، در مواردی نیازمند مراجعه به عهدین است و یا دست کم مراجعه به آن ها به فهم دقیق تر کمک می کند. پرسش آن است که آیا رجوع به عهدین برای تفسیر قرآن کریم با توجه به تحریف شدن آن ها ممکن است و اگر ممکن است چه کاربردهایی برای استفاده از عهدین در تفسیر قرآن کریم متصور است؟ این اثر تلاش دارد با استفاده از منابع کتابخانه ای و روش توصیفی-تحلیلی و در مقایسه میان سه تفسیر مهم معاصر شیعی که بعضا بیشترین موارد استفاده از عهدین را هم داشته اند به این دو پرسش پاسخ دهد. نتایج پژوهش نشان می دهد علی رغم اختلاف جدی در نوع تحریف عهدین میان آیت الله معرفت با علامه طباطبایی و آیت الله صادقی تهرانی، هر سه قائل به امکان استفاده از عهدین در تفسیر قرآن بوده هرچند برای آن ضوابطی قائل اند. درنهایت و با بررسی عملکرد این سه تفسیر تنها در سوره مبارکه بقره، درمجموع نه قسم کاربرد برای استفاده از عهدین در تفسیر قرآن کریم شناسایی شد که با بررسی های کامل تر در همه سور قرآن کریم می توان آن را تکمیل کرد.

کلیدواژه ها:

تفسیر تطبیقی ، تفسیر المیزان ، تفسیر الاثری الجامع ، تفسیر الفرقان ، عهدین ، تورات و انجیل