سنجش مولفه های ارتقا محیط زیست هوشمند در نواحی منطقه ۱۲ تهران

اتحادیه اروپا به عنوان یک سازمان بین المللی، شاخصهایی برای سنجش و ارزیابی اقدامات و تلاش ها در جهت ارتقای محیط زیست هوشمند تعیین کرده است. از این رو هدف پژوهش حاضر سنجش مولفه های ارتقا محیط زیست هوشمند براساس شاخصهای کمیسیون اتحادیه اروپا در محلات منطقه ۱۲ تهران است. پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی ازنظر ماهیت توصیفی- تحلیلی است که با به کارگیری ترکیبی از مدل های کمی و کیفی انجام گرفته است. شیوه های جمع آوری داده در این تحقیق اسنادی - کتابخانه ای و میدانی است. درنهایت جهت تجزیه وتحلیل متغیرها روش مارکوس و معادلات ساختاری بهره گرفته شد. نتایج نشان می دهد که؛ سطح معناداری به دست آمده از آزمون فریدمن کمتر از ۰۵/۰ می باشد، درنتیجه بین شاخص های محیط زیست هوشمند در سطح تواحی ۶ گانه منطقه دوازده تهران در سطح ۹۵ درصد اطمینان تفاوت وجود دارد. همچنین با توجه به مثبت بودن شاخص اشتراک و شاخص افزونگی و سه مقدار ۰.۰۱، ۰.۲۵، ۰.۳۶ که به عنوان مقادیر ضعیف، متوسط و قوی برای GOF معرفی شده است و حصول مقدار ۰,۵۰ برای GOF، برازش مناسب مدل تایید می گردد. نتایج تحلیل مارکوس هم نشان میدهد ناحیه ۴ در بعد های مختلف حفاظت از محیط زیست و مدیریت منابع طبیعی وزن بیشتری دارد و ناحیه های دیگر نیز در بعضی از ابعاد تاثیر متفاوتی دارند

کلیدواژه ها:

محیط زیست هوشمند ، کمیسیون اتحادیه اروپا ، تهران ، MARCOS