طراحی و ترکیب نانوکامپوزیت های نوین کارآمد Fe۳O۴@MCM-۴۱/HAP/APTES و CMC/MMT/HAP برای دارورسانی رهایش کنترل شده: تحویل هدفمند تری پاراتاید در مهندسی بافت استخوان
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 65
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NSMSI-43-3_003
تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1404
چکیده مقاله:
رویکرد تحویل دارو در مهندسی بافت استخوان به دلیل آناتومی پیچیده استخوان و نیز محدودیت های دارورسانی با چالش هایی روبرو است. در پاسخ، نانوکامپوزیت های جدید و کارآمد پاسخگو بهpH ، شامل نانوذرات مگنتیت(Fe۳O۴)، ترکیب موبیل ماده شماره ۴۱(MCM-۴۱)، هیدروکسی آپاتیت(HAP)، ۳-آمینو پروپیل (تری اتوکسی سیلان(APTES)، کربوکسی متیل سلولوز(CMC) و مونت موریلونیت(MMT)، (Fe۳O۴@MCM-۴۱/HAP/APTES)]و هیدروژل[(CMC/MMT/HAP) برای تحویل دقیق تری پاراتید (PTH (۱-۳۴ با هدف افزایش حلالیت، پایداری دارو و رهایش کنترل شده توسعه یافته است که جهت کاهش عوارض جانبی، نگرانی های ایمنی و ناراحتی ناشی از تزریق های مکرر بالقوه اند. نانوکامپوزیت ها از طریق فنون تحلیلی مختلف، از جمله پراش پرتو ایکس (XRD)، طیف سنجی فروسرخ تبدیل فوریه (FT-IR)، تجزیه و تحلیل پتانسیل زتا، پراکندگی دینامیک نور (DLS) و میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیلی میدانی(FE-SEM)، مورد بررسی قرار گرفتند. قطر بلوری متوسط نانوکامپوزیت ها به ترتیب ۴ ± ۲۷.۶ و ۱.۴ ± ۲۹.۲ نانومتر از رابطه شرر محاسبه شد و اندازه قطر هیدرودینامیکی به ترتیب ۸.۳ ± ۴۱۷.۰۲۳ و ۳.۸ ± ۱۹۳.۴۸ نانومتر و بار سطحی پایداربه ترتیب۳۱- و۴۰- میلی ولت را نشان دادند. علاوه بر این، بازده بارگذاری و گیر افتادن به ترتیب ۳۷% و ۹۰% برای نانوکامپوزیت اول و ۳۸% و ۸۲% برای نانو کامپوزیت دوم تعیین شد. آزمایش های انتشار دارو با استفاده از روش دیالیز همراه با تحلیل کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC)، الگوی رهش پایدار را نشان دادند. با کاهش pH از ۷.۴ به ۵.۶، افزایش متناظر در انتشار دارو وجود داشت. نتایج مطالعه سینتیک رهایش دارو از مدل هیگوچی پیروی کرد که کاملا با ویژگی های هدف آزادسازی نانوحامل ها و داروی تری پاراتاید مطابقت داشت و حفظ یکپارچگی نانو حامل را تایید کرد. نتایج تست سمیت سلولی طی ۲۴ ساعت روی رده سلولی NIH۳T۳ نه تنها هیچ سمیتی را نشان نداد بلکه اثر تکثیر و تمایز سلولی را ثبت کرد که این مشاهدات در مورد رده سلولی Saos-۲ کنترل و محدود شد. بر اساس این یافته ها، نانوکامپوزیت های طراحی و ساخته شده با بیشترین تاثیر اجزا در بازسازی بافت استخوان، به عنوان یک سیستم دارورسانی، رویکردی بسیار کارآمد و زیست سازگار را برای افزایش اثربخشی درمانی ارائه و در نتیجه بر محدودیت های مرتبط با تحویل دارو غلبه می کنند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمیدرضا حسینی
گروه مهندسی پزشکی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مجید عبدوس
گروه شیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران
مصطفی گلشکن
مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران
پدارم طهرانی
گروه مهندسی پزشکی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :