بررسی تاثیر پرتو الکترونی بر روی خواص فیزیکی و رئولوژیکی آمیخته پلی اتیلن کم چگالی خطی و پلی(۱-هگزن)

اعمال پرتوهای الکترونی به پلی ­اولفین­ ها، شاخه ­های گوناگونی روی آن­ها ایجاد می ­کند که منجر به تغییر خواص مختلف آنها می شود. در این پژوهش  تغییرات ریخت ­شناسی و رئولوژیکی آمیخته ­های پلی­ اتیلن کم چگالی ­خطی و پلی(۱-هگزن) قبل و بعد از پرتودهی با امواج الکترونی بررسی شد. مقادیر مختلفی از پلی(۱-هگزن) (Mv=۱.۷×۱۰۶ Da) به پلی ­اتیلن کم چگالی ­خطی اضافه شد و در یک  مخلوط­ کن داخلی اختلاط مذاب آن­ها صورت گرفت. آمیخته­ های حاصل در شرایط دما و فشار محیط در معرض پرتوهای الکترونی(KGy۱۲ و Mev۱۰) قرار گرفتند. در نهایت ویژگی­ های مختلف آن­ها بررسی شد. بررسی  نسبت­ های شاخص مذاب آمیخته­ ها قبل از پرتودهی نشان داد با افزایش درصد وزنی پلی(۱-هگزن) از ۵/۱ به ۵/۴، نسبت­ های شاخص مذاب آن­ها از ۹۵/۰ به (g/۱۰ min) ۸۲/۰کاهش می ­یابد درحالی­ که پس از پرتودهی ریزشی مشاهده نشد که نشان دهنده حضور شاخه­ های بلند روی پلی­ اتیلن کم چگالی ­خطی می ­باشد. اضافه کردن پلی(۱-هگزن) به پلی ­اتیلن کم چگالی ­خطی تاثیر چندانی بر رفتار حرارتی نمونه ­ها نداشت هرچند پس از پرتودهی بلورینگی نمونه­ ها کاهش یافت که می­ تواند دلیل دیگری بر حضور شاخه ­های جانبی بلند روی زنجیر پلی اتیلن کم چگالی ­خطی  باشد. چگالی نمونه ­های پلی­ اتیلن کم چگالی ­خطی / پلی (۱-هگزن) بعد از پرتودهی کاهش یافت که در توافق با نتایج بلورینگی است. تصاویر میکروسکوپی الکترونی آمیخته­ ها پس از حکاکی در هپتان جوشان نشان­ دهنده پخش حفراتی نیم­کره در بستر بود و ریخت شناسی قطره-بستر نمونه ­ها تایید شد؛ البته نمونه ­های پرتودهی شده حفرات کمتری نشان دادند که موید برقراری پیوندهای شیمیایی بین دو فاز است. نتایج FTIR نشان داد با افزایش میزان پلی(۱-هگزن)در آمیخته ­ها تعداد گروه­ های متیل در هر ۱۰۰۰ کربن از شاخه اصلی افزایش یافته؛ هم­چنین حضور گروه­ های وینیل مورد تایید قرار گرفت. ژل ­شدگی نمونه­ ها صفر بود که موید عدم شبکه ­ای شدن نمونه­ ها در اثر پرتودهی است. مطالعات رئولوژی در میدان برشی نوسانی حضور شاخه ­های جانبی بلند روی نمونه­ های پرتودهی شده را تایید نمود.

کلیدواژه ها:

پلی(۱-هگزن) ، پلی اتیلن کم چگالی خطی ، رئولوژی ، پرتودهی ، شاخه جانبی بلند