اثرفعالیت ورزشی و تغذیه بر کنترل سارکوپنی

سارکوپنی یک بیماری دژنراتیو عضالنی اسکلتی شایع در جمعیت سالمند است. نداشتن فعالیت بدنی، مقاومت به انسولین، سوتغذیه به خصوص دریافت ناکافی پروتئین و تغییرات هورمونی مثل کاهش استروژن و پروژسترون، به دنبال افزایش سن، منجر به اختلال در جریان خون مویرگی و کاهش ظرفیت ترمیم و بازسازی سلول های عضالنی می شود و سرعت تخریب بافت های عضالنی از سرعت ساخت آنها پیشی می گیرد و نقش اساسی در ایجاد سارکوپنی دارد. ضعف و کاهش در میزان حجم عضلات که از استخوان ها حمایت می کند، فرد را مستعد آسیب دیدگی می کند. هدف از این مطالعه بررسی اثر تغذیه و رژیم غذایی بر کاهش روند سارکوپنی بود. مطالعه حاضر از نوع مروری می باشد. برای شناسایی مطالعات مرتبط با سارکوپنی و اثر تغذیه و رژیم غذایی بر آن یک جستجوی جامع با استفاده از پایگاه های استنادی PubMed، SID، Irandoc و Google Scholar انجام گرفت. اصطلاحات جستجو شامل سارکوپنی(Sarcopenia)، تحلیل عضلات(Muscle atrophy)، سارکوپنی و تغذیه(Sarcopenia and nutrition) بود. مقالاتی که اثر تغذیه و رژیم غذایی بر سارکوپنی را بررسی کرده بودند، در برگرفته شد. یافته ها نشان می دهد که در حال حاضر داروی خاصی برای درمان سارکوپنی تایید نشده است و عمدتا از طریق مداخلات تغذیه ای، فیزیوتراپی و همچنین ترویج سبک زندگی سالم مخصوصا در کشورهای در حال توسعه یک اولویت برای مبارزه با سارکوپنی است.

کلیدواژه ها:

سارکوپنی ، عملکرد عضالنی ، تغذیه ، رژیم غذایی ، سالمندی