مروری بر اثر تمرین نروپالستیسیتی بر بازساز ی رباط صلیبی قدامی

آسیب رباط صلیبی قدامی (ACL) یکی از شایعترین آسیبهای زانو در میان ورزشکاران است که معموال در اثر حرکات چرخشی و تغییر مسیر ناگهانی رخ میدهد. بازسازی این رباط (ACLR) با چالشهای متعددی همراه است، از جمله کاهش قدرت عصبی-عضالنی، تغییرات در سیستم عصبی مرکزی و افزایش خطر آسیب مجدد. مفاهیم نوین در توانبخشی ACL به نروپالستیسیتی، یا توانایی مغز برای بازسازی و تطبیق خود پس از آسیب، توجه ویژه ای دارند. در این مقاله مروری، تاثیر تمرینات نروپلاستیک بر بازسازی رباط ACL مورد بررسی قرار گرفته است. جستجوی مقالات در پایگاه های Google Scholar و PubMed انجام شد و مقالات مرتبط برای بررسی عمیق انتخاب شدند. نتایج مطالعات نشان میدهند که آسیب ACL تغییرات قابل توجهی در فعالسازی قشر حرکتی، مخچه و سایر نواحی مغز ایجاد می کند. این تغییرات معموال به دلیل از دست رفتن گیرنده های مکانیکی در رباط و کاهش هماهنگی عصبی-عضالنی رخ میدهد. تمرینات نروپلاستیک، از جمله دستکاری ورودی های حسی، تمرینات شناختی-حرکتی و فیدبک عصبی، نقش موثری در تقویت اتصال بین قشر حرکتی و عضلات زانو، بهبود کنترل حرکتی و کاهش خطر آسیب مجدد دارند. نتایج همچنین نشان میدهند که این تمرینات می توانند زمان بازگشت ورزشکاران به سطح رقابتی را کاهش دهند و آمادگی روانی آنها را تقویت کنند. در مجموع، این تحقیق نشان میدهد که استفاده از تمرینات نروپلاستیک در کنار تمرینات مکانیکی و روانشناختی می تواند راهکاری کارآمد برای بازتوانی آسیب ACL باشد. با این حال، نیاز به تحقیقات بیشتر برای درک کاملتر مکانیسم ها و تاثیرات بلندمدت این تمرینات احساس می شود.

کلیدواژه ها:

نروپالستیسیتی ، ACLR ، توانبخشی ، کنترل حرکتی ، ورزشکاران