مقایسه حداکثر اکسیژن مصرفی براورد شده با استفاده از روش تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی (گاز آنالیز) با آزمون پله کوئین در پسران جوان فعال دانشگاه محقق اردبیل

حداکثر اکسیژن مصرفی (VO₂max) به عنوان شاخص مهمی در ارزیابی عملکرد قلبی-عروقی و آمادگی جسمانی شناخته می شود. این پژوهش با هدف مقایسه میزان VO₂max برآورد شده با استفاده از روش تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی (گاز آنالیز) و آزمون پله کوئین در پسران جوان فعال دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. در این مطالعه تعداد ۱۴ دانشجوی پسر فعال به صورت هدفمند انتخاب شدند. میزان VO₂max هر فرد با دو روش مختلف ارزیابی شد: تحلیل مستقیم گازهای تنفسی در طی فعالیت فزاینده، و استفاده از آزمون پله کوئین و دو معادله برآوردی مرتبط (معادله ۱ و ۲.) داده ها با استفاده از آزمون های آماری مناسب برای بررسی اختلاف معنی دار بین روش ها تحلیل شدند. نتایج نشان داد که میزان VO₂max برآورد شده با روش تحلیل گازهای تنفسی به طور معنی داری کمتر از مقادیر حاصل از معادله ۱ پله کوئین بود (P < ۰.۰۵). با این حال، بین VO₂max به دست آمده از تحلیل گازهای تنفسی و معادله ۲ اختلاف معنی داری مشاهده نشد (P > ۰.۰۵). همچنین، اختلاف معنی داری بین مقادیر VO₂max برآورد شده با معادله ۱ و ۲ (وجود داشت P < ۰.۰۵.) یافته ها نشان می دهد که روش تحلیل گازهای تنفسی، به عنوان یک روش دقیق، مقادیر کمتری از VO₂max را در مقایسه با معادله ۱ آزمون پله کوئین ارائه می دهد. با این حال، معادله ۲ آزمون پله کوئین می تواند تخمینی نزدیک تر به روش مستقیم ارائه دهد. این نتایج بر اهمیت انتخاب روش مناسب در ارزیابی VO₂max تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

VO۲max ، گاز آنالیز ، معادله پله کویین