مقایسه خودشیءانگاری در دانشجویان زن سلفی گیر با و بدون دستکاری عکس

مقدمه: با گسترش شبکه های اجتماعی پدیده های نوظهوری مانند سلفی گیری و رفتارهای مرتبط با آن مانند دستکاری عکس شکل گرفته است که می تواند در کارکردهای روانی و اجتماعی افراد تاثیر به سزایی داشته باشد و آن را با آسیب هایی مواجه کند. هدف: مطالعه حاضر به هدف مقایسه خودشی انگاری در دانشجویان زن سلفی گیر با و بدون دستکاری عکس انجام شد. روش: این پژوهش از نوع علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان زن دانشگاه های شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بود. نمونه پژوهش ۱۸۰ دانشجوی زن سلفی گیر با و بدون دستکاری عکس بود که از میان ۴۰۰ دانشجوی زن بر اساس نمره برش در پرسشنامه چک لیست سلفی گیری شناسایی و انتخاب شدند. در این پژوهش از چک لیست سلفی گیری، مقیاس دستکاری عکس و خودشی انگاری برای جمع آوری داده ها استفاده شد. داده های پژوهش با تحلیل واریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد که بین خودشیءانگاری (نظارت بدنی ، شرم بدنی باور به کنترل بدن) در میان زنان سلفی گیر با و بدون دستکاری عکس تفاوت معناداری وجود دارد (۰۱/۰ P<). به عبارت دیگر، دانشجویان زن سلفی گیر با دستکاری عکس در مولفه های نظارت بدنی ، شرم بدنی باور به کنترل بدن نمرات بیشتری را در مقایسه با افراد بدون دستکاری عکس کسب کردند. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که دستکاری عکس به استحکام ایده آل های غیرواقعی زیبایی می انجامد و باعث می شود زنان بیشتر خود را به عنوان کالایی در نظر بگیرند که دائما توسط دیگران مورد نظارت و ارزیابی قرار می گیرند که خود می تواند به اختلالات اضطرابی، اختلالات مرتبط با خوردن، رفتار های نظارت بدنی، استفاده بیش تر از لوازم آرایش و عمل های جراحی منجر شود. واژگان کلیدی: خودشیء انگاری، دستکاری عکس، رفتارهای سلفی

کلیدواژه ها:

خودشیء انگاری ، دستکاری عکس ، رفتارهای سلفی