نقش افراد کلیدی زندگی کودک در درمان لالی انتخابی با تاکید بر روش مواجه سازی: چارچوب رویکرد شناختی-رفتاری

مقدمه: لالی انتخابی یکی از اختلالات اضطرابی رایج در کودکان است که با وجود سلامت کامل جسمی و ذهنی، کودک در موقعیت های خاص اجتماعی از صحبت کردن خودداری می کند. این اختلال می تواند آثار مخربی بر رشد ارتباطی و اجتماعی کودک برجای گذاشته و زندگی او را در سال های آینده تحت تاثیر قرار دهد. هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش افراد کلیدی زندگی کودک در درمان لالی انتخابی با تاکید بر روش مواجه سازی در چارچوب رویکرد شناختی-رفتاری به عنوان یکی از اثربخش ترین روش های درمان این اختلال می باشد. روش: مطالعه حاضر از نوع توصیفی بوده و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اسناد علمی موجود انجام شده است. در این پژوهش، داده ها از منابع معتبر درباره اثربخشی درمان شناختی-رفتاری و مشارکت فعال والدین و معلمان در فرآیند درمان گردآوری شد. یافته ها: نتایج نشان داد که درمان موفق لالی انتخابی مستلزم همکاری یک تیم درمانی منسجم متشکل از درمانگر متخصص، والدین و معلمان است. مشارکت هم زمان این افراد در فرآیند درمان از طریق مواجه سازی تدریجی و ساختارمند، می تواند نتایج قابل توجهی در کاهش نشانه های اختلال و افزایش تعامل گفتاری کودک داشته باشد. نتیجه گیری: برای درمان موثر لالی انتخابی در کودکان، همکاری بین حرفه ای و نقش فعال والدین و معلمان در کنار درمانگر ضروری است. اجرای رویکرد شناختی-رفتاری با تمرکز بر مواجه سازی تدریجی، در چارچوب این همکاری می تواند به بهبود پایدار در توانایی گفتاری کودک منجر شود. واژگان کلیدی: اضطراب، لالی انتخابی، مواجه سازی، رویکرد شناختی-رفتاری، نقش والدین، نقش معلم

کلیدواژه ها:

اضطراب ، لالی انتخابی ، مواجه سازی ، رویکرد شناختی-رفتاری ، نقش والدین ، نقش معلم