اثربخشی آموزش حل مسئله بر هوش هیجانی و خودکنترل گری دانش آموزان پایه ششم اسفراین

مقدمه: در عصر تکنولوژی و دورانی که دائما جوانان و نوجوانان با چالش ها و مشکلات گوناگونی مواجه هستند، حل مسئله یکی از مهارت های اساسی و مهم محسوب می شود و آموزش این مهارت مهم یکی از مهمترین وظایف سیستم آموزشی می باشد. همه ما روزانه با مشکلاتی روبرو هستیم حتی فرزندانمان نیز از این قاعده مستثنی نیستند. مشکلات باعث شکل گیری شخصیت می شوند و تاب آوری و مقاومت ما را افزایش می دهند. در ما تفکر خلاقانه را بیدار کرده و فرصت می دهد تا به مسائل با نگاهی متفاوت بنگریم و کارها را به روشی دیگر انجام دهیم. از سوی دیگر، خودکنترلی به عنوان یک مهارت حیاتی، دانش آموزان را قادر می سازد تا بتوانند بر خود نظارت داشته و تصمیمات صحیحی را انتخاب کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان تاثیر مهارت حل مسئله بر هوش هیجانی و خودکنترل گری دانش آموزان پایه ششم اسفراین می باشد. روش: این پژوهش به صورت طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل نابرابر انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه ی دانش آموزان پسران پایه ششم در شهر اسفراین بود. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۲ و آزمون تحلیل کواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: نشان داد که مهارت حل مسئله موجب افزایش هوش هیجانی در دانش آموزان پسران می شود و همچنین مهارت حل مسئله موجب کاهش خودکنترل گری در دانش آموزان پسر پایه ششم می شود. نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش، مهارت حل مسئله سبب افزایش هوش هیجانی دانش آموزان و در نتیجه کاهش خودکنترل گری و بهبود رفتارهای دانش آموزان پایه ششم داشته است. علاوه بر این، این مهارت می تواند موجب کنترل عوامل استرس زا، توانایی پذیرش مشکلات و داشتن رویکردی منظم درباره چگونگی مقابله با مسائل و مشکلات در افراد شود.

کلیدواژه ها:

مهارت حل مسئله ، هوش هیجانی ، خودکنترل گری ، دانش آموزان ، پایه ششم