پزشکی شخصی: بررسی محاسباتی تاثیر Missense SNP ها بر میانکنش سیکلواکسیژناز- 1 و آسپیرین

آسپرین یک داروی متداول ضدالتهابی غیر استروئیدی است که اثر خود را توسط مهار آنزیم سیکلواکسیژناز ایزوآنزیم 2 اعمال می کند. این دارو می تواند به سیکلواکسیژناز-1 متصل ده و موجب مهار آن می گردد که منجر به بروز عوارض جانبی متعددی می شود. در پیشبرد اهداف پزشکی شخصی و حذف عوارض جانبی، در این مطالعه با شبیه سازی مولکولی آسپیرین و سیکلواکسیژناز-1 و امتیاز بندی هر SNP بر مبنای DOCK Amber score اثر SNP های تغییر دهنده ی اسید آمینه بر روی تغییر مهارکنندگی آسپیرین بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که SNP های مختلف بر روی اتصال آسپیرین به سیکلواکسیژناز -1 نقش دارند. از بین اسیدهای آمینه بررسی شده R120A و R120Q در اثر ا تصال آسپیرین به آنزیم مهار می شوند و R120A کم ترین عددمنفی را دارا است که این یافته با مهار عملکرد آسپیرین مطابق است. در مجموع می توان نتیجه گیری کرد که افراد با SNP های مختلف درجات متفاوتی از عوارض را تجزیه می کنند و افرادی که دارای پروتئینی با SNP هایی با DOCK Amber score کمتر منفی هستند می توانند آسپیرین را با عوارض کمتری تجربه نمایند. به علاوه، نتایج بدست آمده یک الگوی محاسباتی زیر جمعیتی را برای عوارض جانبی وابسته به سیکلواکسیژناز -1 پیشنهاد می کند که می تواند پایه ای برای تحقیقات فارماکوژنتیکی آینده باشند.

کلیدواژه ها:

آسپرین ، سیکلواکسیژناز-1 ، SNP ، پزشکی شخصی