اقدام پژوهی به مثابه ابزار توانمندسازی معلمان: روایتی از تحول در کیفیت آموزشی مدارس

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش اقدام پژوهی در توانمندسازی معلمان و ارتقای کیفیت آموزشی در مدارس انجام شده است. این مطالعه با رویکرد مرور روایتی، به تحلیل و ترکیب یافته های پژوهش های معتبر در این حوزه پرداخته است. روش شناسی پژوهش مبتنی بر جستجوی نظام مند منابع علمی معتبر با کلیدواژه های مرتبط با اقدام پژوهی، توانمندسازی معلمان و کیفیت آموزشی بوده و معیارهای ورود شامل مقالات داوری شده، کتب تخصصی و مطالعات میدانی بوده است. یافته های این مرور نشان می دهد که اقدام پژوهی از طریق چهار مکانیسم اصلی به توانمندسازی معلمان منجر می شود: (۱) تقویت خودکارآمدی و عاملیت حرفه ای (۲) تشویق بازاندیشی انتقادی در عمل آموزشی (۳) ایجاد اجتماعات یادگیری حرفه ای و (۴) تولید دانش بومی و مبتنی بر زمینه. همچنین نتایج حاکی از آن است که مشارکت معلمان در چرخه های اقدام پژوهی به بهبود محسوس شاخص های کیفیت آموزشی از جمله افزایش انگیزه یادگیرندگان، ارتقای روش های تدریس، تقویت فرهنگ مشارکتی و نوآوری در برنامه درسی منجر می شود. نتیجه گیری پژوهش بر ضرورت نهادینه سازی اقدام پژوهی در نظام آموزشی، تغییر در سیاست های سازمانی مدارس برای حمایت از فعالیت های پژوهشی معلمان و توسعه مهارت های پژوهشی آنان تاکید دارد. این مرور با ارائه یک چارچوب جامع برای درک کارکردهای اقدام پژوهی، مسیرهای نوینی را برای بازتعریف نقش معلم به عنوان پژوهشگر و عامل تغییر در نظام آموزشی ترسیم می کند.

کلیدواژه ها:

اقدام پژوهی ، توانمندسازی معلمان ، کیفیت آموزشی ، بازاندیشی حرفه ای ، توسعه حرفه ای.