رابطه بین محیط های یادگیری ترکیبی با هوش مصنوعی، انسجام شناختی و کیفیت یادگیری دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین محیط های یادگیری ترکیبی با هوش مصنوعی، انسجام شناختی و کیفیت یادگیری دانش آموزان در راستای بهبود فرایند آموزش و یادگیری در نظام آموزشی نوین است. این پژوهش با بهره گیری از روش تحقیق مروری انجام شد که طی آن با تحلیل و بررسی نظام مند منابع علمی و پژوهش های داخلی مرتبط، تلاش گردید تا ابعاد مختلف کاربرد هوش مصنوعی در یادگیری ترکیبی و تاثیر آن بر انسجام شناختی و کیفیت یادگیری تبیین شود. یافته های پژوهش نشان داد که تلفیق یادگیری ترکیبی و فناوری های هوش مصنوعی نقش موثری در ارتقای کیفیت یادگیری دانش آموزان دارد و به شکل معناداری انسجام شناختی آنان را افزایش می دهد. همچنین مشخص شد که بهره گیری از این دو رویکرد به صورت هم افزا، منجر به افزایش انگیزه، خودکارآمدی، تعامل یادگیرنده، دسترسی به منابع یادگیری و در نهایت تحقق یادگیری عمیق می شود. هوش مصنوعی با ارائه بازخوردهای آنی، مسیرهای یادگیری شخصی سازی شده و ابزارهای تحلیلی، به تقویت خودتنظیمی و ساختارهای شناختی دانش آموزان کمک کرده است. یادگیری ترکیبی نیز با فراهم سازی فرصت های متنوع یادگیری، از جمله تلفیق آموزش حضوری و مجازی، توانسته زمینه ای برای بروز خلاقیت، تفکر انتقادی و ارتقای عملکرد تحصیلی فراهم آورد. در مجموع، یافته ها نشان دهنده ضرورت توجه سیاست گذاران آموزشی به طراحی محیط های یادگیری هوشمند و ترکیبی است که بتواند پاسخ گوی نیازهای آموزشی قرن بیست ویکم باشد.

کلیدواژه ها:

یادگیری ترکیبی ، هوش مصنوعی ، انسجام شناختی ، کیفیت یادگیری