تاثیر قصه گویی بر رشد عاطفی و زبانی

چکیدهقصه گویی از دیرباز به عنوان یکی از شیوه های مهم انتقال مفاهیم فرهنگی، اخلاقی و آموزشی شناخته شده است. در سال های اخیر، پژوهش های متعددی به بررسی نقش قصه گویی در رشد همه جانبه کودکان، به ویژه رشد عاطفی و زبانی آن ها پرداخته اند. مقاله حاضر با رویکردی مروری، به تحلیل و تلفیق یافته های پژوهش های داخلی و خارجی در زمینه تاثیر قصه گویی بر ابعاد عاطفی و زبانی رشد کودکان می پردازد.مطالعات نشان می دهند که قصه گویی می تواند به عنوان ابزاری موثر در تقویت مهارت های زبانی مانند واژگان، دستور زبان، درک مطلب و بیان شفاهی عمل کند. همچنین از نظر عاطفی، قصه ها نقش بسزایی در توسعه همدلی، شناخت هیجانات، تقویت اعتمادبه نفس و شکل گیری هویت فردی کودکان دارند. قصه گویی به کودکان امکان می دهد تا احساسات خود را بشناسند، درباره آن ها صحبت کنند و از طریق شخصیت های داستانی با چالش های عاطفی مواجه شوند.نتایج حاکی از آن است که استفاده منظم و هدفمند از قصه گویی در محیط های آموزشی و خانوادگی می تواند تاثیر مثبتی بر رشد زبانی و عاطفی کودکان به ویژه در سال های اولیه زندگی داشته باشد. با این حال، کیفیت روایت، تناسب موضوع داستان با سن کودک، مشارکت فعال کودک و تعامل مربی یا والد در فرایند قصه گویی از عوامل کلیدی در اثربخشی آن به شمار می روند.این مقاله تاکید می کند که طراحی برنامه های آموزشی مبتنی بر قصه گویی می تواند به عنوان راهکاری مکمل برای ارتقاء مهارت های روان زبان شناختی کودکان مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: قصه گویی ، رشد عاطفی ، رشد زبانی ، کودک ، مرور نظام مند ، یادگیری زبان ، هوش هیجانی ، آموزش داستان محور