تحلیل حقوقی بزهکاری و بزه دیدگی سایبری علیه زنان و اطفال در نظام کیفری ایران

ظهور و گسترش فضای سایبری، زمینه ارتکاب طیف گسترده ای از جرائم نوین را فراهم ساخته که در این میان، بزهکاری سایبری علیه زنان و اطفال به عنوان دو گروه آسیب پذیر اجتماعی ، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ویژگی های خاص محیط مجازی نظیر گمنامی، سرعت انتقال اطلاعات و عدم محدودیت های جغرافیایی، سبب شده است که بزهکاران با بهره گیری از خلاهای تقنینی و نظارتی، به ارتکاب رفتارهای مجرمانه ای نظیر تهدید، اخاذی، سوءاستفاده جنسی و تعرض به حریم خصوصی علیه این گروه ها مبادرت ورزند. این پژوهش با رویکرد توصیفی-تحلیلی ، به بررسی ابعاد مختلف بزهکاری و بزه دیدگی سایبری علیه زنان و اطفال پرداخته و با تحلیل زمینه های تسهیل کننده این جرائم، به ارزیابی نظام های حمایتی موجود می پردازد. یافته های تحقیق نشان می دهد که عدم کفایت مقررات کیفری فعلی، ضعف در آموزش سواد دیجیتال، نبود سازوکارهای موثر حمایتی و فقدان همکاری های بین المللی کافی، از مهم ترین چالش های موجود در این حوزه به شمار می روند. بر این اساس، بازنگری و تقویت نظام حقوقی ملی و بین المللی، ارتقاء سطح آگاهی عمومی و نهادینه سازی اصول پیشگیری اجتماعی از جرم، به عنوان راهکارهای بنیادین جهت مقابله موثر با این معضل، پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

فضای سایبری ، زنان و اطفال ، بزه کار و بزه دیده ، جرائم سایبری ، پیشگیری