تولید آنتی بادی نشاندار شده با لوسیفراز جهت تشخیص سریع آنتی ژنها
محل انتشار: دوازدهمین کنگره ژنتیک ایران
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,621
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CIGS12_0712
تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1392
چکیده مقاله:
مقدمه: از سال 1930 که هایدلبرگ جنس آنتی بادی ها را تشخیص داد تا کنون که ظرفیت ها و قابلیت های متعدد آنتی بادی ها شناخته شده اند. آنتی بادی ها مخصوصاً ایمونوگلوبولین G ابزاری قدرتمند در تشخیص درمان محسوب می شوند. یکی از مشکلات ایمونوگلوبولین ها روش پیگیری آنتی بادی پس از اتصال به هدف است. تا به حال روشهای متعددی برای شناسایی آنتی بادی بکار رفته است، ولی این روشها دارای محدودیت می باشد. در این مطالعه یک پروب (کاوشگر) لوسیفرازی برای نشاندار کردن IgG طراحی و سظاخته شده است. این روش ارزان، سریع و غیرتها جمی می باشد. هدف: تولید این آنتی بادی ابتدا توالی لوسیفرازی متصل شونده به آنتی بادی به عنوان بیوریپورتر طراحی شد. سپس توالی مورد نظر توسط تکنیک PCR با 32 دوره با برنامه حرارتی به مدت 1 دقیقه در 92 ˚، 30 ثانیه در 64 درجه، 30 ثانیه در 72 درجه و برای مرحله طویل سازی نهایی به مدت 10 دقیقه در 72 درجه زیاد شد. بر روی ژل آگارز 1% آمپلیکون حاصل از PCR با وزن 1Kb قرار گرفت. سپس توالی بدست آمده توسط کیت بازیابی DNA از ژل (vivantis) تخلیص شد. ژن و وکتور pET21a توسط آنزیم های برش دهنده Nhe I/Hind III هضم شد، و ژن مورد نظر توسط آنزیم T4 DNA ligase درون وکتور الحاق شد. وکتور بدست آمده به داخل باکتری E.coli XL1-blue ترانس فورم شد. کلنی های مثبت با استفاده از PCR تأئید و تعیین توالی شد. پروتئین نوترکیب توسط IPTG القا و پس از خالص سازی با IMAC فعالیت آن مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: توالی کد کننده کاوشگر لوسیفرازی توسط واکنش PCR زیاد شد. این نشانگر به طول 1000bp توانایی کد کردن پروتئین به طول 300 آمینواسید را دارد. براساس طراحی انجام شده کاوشگر قابلیت اتصال به IgG را دارد. نتایج این مطالعه گزارش خواهد شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آرانه فرزان نیا
کارشناسی ارشد میکروبیولوژی دانشگاه اصفهان
رسول روغنیان
استادیار بخش میکروبیولوژی دانشگاه اصفهان
سیدحمید زرکش اصفهانی
دانشیار بخش میکروبیولوژی دانشگاه اصفهان
رحمان امام زاده
استادیار بخش میکروبیولوژی دانشگاه اصفهان