مقایسه سیستم فعال ساز و بازداری رفتار و عاطفه مثبت و منفی در مردان با و بدون وابستگی به مواد افیونی شهر بندر انزلی

هدف این مطالعه مقایسه سیستم فعال ساز و بازداری رفتار، عاطفه مثبت و منفی در مردان با و بدون وابستگی به مواد افیونی می باشد. پژوهش از نوع مقایسه ای بوده و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد وابسته به مواد مخدر و همراهان شان به مراکز ترک اعتیاد در شهر انزلی می باشد که به نسبت برابر هر دو گروه تعداد ۶۰ نفر (۳۰ نفر وابسته به مواد مخدر) و ۳۰ نفر بدون وابستگی به مواد مخدر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. افراد عادی از بین همراهان افراد نمونه (وابسته به مواد) که با بیمار زندگی نمی کنند، انتخاب می شوند. معیارهای ورود: عبارتند از: سن بالاتر از ۱۸ سال، جنسیت مرد، تمایل به شرکت. معیارهای خروج: شامل عدم ابتلاء به بیماری های جسمی و روانی یا اختلالات اضطرابی، عدم سابقه استفاده از داروهای آرام بخش. ابزار گردآوری داده ها، مقیاس سیستم فعال ساز/ بازداری رفتار توسط کارور و وایت (۱۹۹۴) و مقیاس عاطفه مثبت و منفی از مقیاس عاطفه مثبت و منفی (PANAS) بود. برای تعیین معناداری تفاوت بین دو گروه مبتلا و غیرمبتلا از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیره، واریانس میانگین ها، Anova و Manova استفاده شد. یافته ها نشان داد که سیستم فعال ساز و بازداری رفتار، عاطفه مثبت و منفی در مردان با و بدون وابستگی به مواد افیونی با یکدیگر تفاوت دارد. بر اساس یافته ها پیشنهاد می گردد که به منظور ارتقای سیستم فعال ساز و بازداری رفتار و تعادل عاطفی در مراکز ترک اعتیاد دوره های آموزشی برگزار گردد.

کلیدواژه ها:

سیستم بازداری رفتار ، عاطفه مثبت و منفی ، مواد افیونی.