تاثیر بازی های بومی-محلی بر رشدحرکتی، شناختی و اجتماعی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر

کودکان کم توان ذهنی گروه نسبتا بزرگی از کودکان با نیازهای ویژه را تشکیل می دهند که غالبا در سطح آموزش پذیر قرار دارند. با مطرح شدن فعالیت، بازی و ورزش به عنوان یک کلید حیات، افق جدید و چشم انداز تازه ای در باب تعلیم و تربیت گشوده شده است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر بازی های بومی محلی بر رشد حرکتی، شناختی و اجتماعی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر است. در صورت مشخص شدن نقش بازی های بومی-محلی بر توجه، حرکت و بعد اجتماعی و .. میتوان براساس یافته های پژوهش نسبت معرفی بازی ها و تمرینات مناسب بر کودکان کم توان ذهنی اقدام نمود. در این صورت دانشی مهیا می شود تا مربیان و مسئولان کودکان کم توان ذهنی بتوانند به نحو مطلوب تری نسبت به اصلاح برنامه های آمادگی یا درمانی متناسب با این کودکان و همچنین آموزش و پرورش آنها اقدام نمایند. پرداختن به فعالیت بدنی از سویی زمینه ای برای توسعه عملکرد های جسمانی نظیر رشد حرکتی و مهارت های حرکتی بوده و از سوی دیگر، عامل موثری در رشد اجتماعی کودکان می باشد.بنابراین بر اساس یافته های پژوهش میتوان استنباط کرد که فراهم کردن بازی های بومی و محلی که کودکان بتوانند به صورت فعال به بازی و تجربه بپردازند می تواند بر رفتارهای حرکتی، اجتماعی و شناختی آنها تاثیر مثبت بگذارد

کلیدواژه ها:

بازی های بومی و محلی ، رشد حرکتی ، کودکان کم توان ذهنی