هوشمندی به اقلیم، پیش نیاز تحول در حکمرانی آب ایران: بازنگری راهبردها و سیاست ها

بر پایه تاریخ تمدن ایران، بقای این سرزمین همواره بر حکمرانی هوشمندانه به اقلیم و بهره برداری خردمندانه از منابع محدود آب استوار بوده است. متاسفانه، در چند دهه اخیر، سیاست گذاری های غیرهوشمندانه در حوزه حکمرانی آب، منجر به بحران عمیق کم آبی شده است. بنابراین، در موضوع حیاتی و راهبردی مدیریت آب کشور، پیش از هر اقدامی ضروری است، راهبردهای گذشته بهطور جدی و اساسی، بازنگری و سیاست هایی نوین و متناسب با شرایط اقلیمی و منابع آبی تدوین شوند.تحلیل روندهای بهره برداری در دو دوره تاریخی، ابزاری کلیدی برای ترسیم مسیرهای سیاستی اثربخش آینده است و بر ضرورت تغییر رویکردهای توسعه سنتی به استراتژی های هوشمند و هم سویی با مقتضیات اقلیم تاکید می کند. این تغییر پارادایم، گامی ضروری در ارتقای حکمرانی آب و دستیابی به توسعه پایدار و عدالت آب در کشور است. در این رابطه، بررسی راهبردها و سیاست های بهره برداری از منابع آب در دو مقطع تاریخی گذشته (پیش از دهه ۱۳۵۰ و از دهه ۱۳۵۰ تاکنون) برای رسیدن به راهبردها و سیاست های آتی، بسیار مهم است: