ضمان درک در بیع مال غیر: آثار، چالش ها و راهکارهای حقوقی در نظام حقوقی ایران

ضمان درک یکی از نهادهای مهم در نظام حقوقی ایران است که در بستر عقود معوض و به ویژه بیع مطرح می شود. این مفهوم حقوقی بیان گر مسئولیت فروشنده در قبال انتقال مال غیر به خریدار است؛ بدین معنا که اگر پس از معامله مشخص شود که مبیع متعلق به دیگری بوده و او مستحق للغیر درآمده، فروشنده موظف به جبران خسارت وارده به خریدار است. ضمان درک بر پایه اصول فقه امامیه و مواد ۳۹۰ و ۳۹۱ قانون مدنی استوار است و هدف آن حفظ امنیت قراردادها، حمایت از خریدار و جلوگیری از معامله بر مال غیر می باشد. این مقاله با بهره گیری از روش تحلیل نظری، فقهی و قضایی، تلاش دارد تا با بررسی دقیق مفهوم ضمان درک، عناصر آن، مبانی فقهی، تحلیل مواد قانونی، بررسی رویه قضایی و پیشنهاد راهکارهای حقوقی و قراردادی، تصویر روشنی از ابعاد نظری و عملی آن ارائه دهد. نگارنده ضمن بررسی چالش های قضات در رسیدگی به دعاوی مرتبط، همچنین به تداخل ضمان درک با جرم انتقال مال غیر پرداخته و رابطه مسئولیت مدنی و کیفری را تحلیل می نماید.

کلیدواژه ها:

ضمان ، ضمان درک ، حقوق ، حقوق ایران ، قانون ، درک ، خسارت.