نقش برنامه ریزی درسی فردمحور در رشد اعتماد به نفس تحصیلی در دانش آموزان متوسطه

اعتماد به نفس تحصیلی یکی از مولفه های اساسی در موفقیت تحصیلی و رشد همه جانبه دانش آموزان است. این مفهوم به باور فرد نسبت به توانایی های خود در انجام موفقیت آمیز تکالیف و فعالیت های آموزشی اشاره دارد و نقش مهمی در انگیزه، تلاش و تاب آوری دانش آموزان در برابر چالش های تحصیلی ایفا می کند. برنامه ریزی درسی فردمحور رویکردی است که بر اساس نیازها، علایق، سبک های یادگیری و توانایی های منحصربه فرد هر دانش آموز طراحی می شود. هدف این رویکرد، فراهم آوردن فرصت هایی برای دانش آموزان است تا مسیر یادگیری خود را تا حدودی مدیریت کنند، اهداف واقع بینانه تعیین کنند و با توجه به پیشرفت های خود، احساس کفایت و توانمندی بیشتری کسب نمایند. این مقاله مروری به بررسی نقش برنامه ریزی درسی فردمحور در ارتقاء اعتماد به نفس تحصیلی در دانش آموزان متوسطه می پردازد. یافته های پژوهش های متعدد نشان می دهد که زمانی که دانش آموزان در فرآیند برنامه ریزی درسی خود مشارکت دارند، احساس مالکیت بیشتری نسبت به یادگیری خود پیدا می کنند. این مشارکت به آنها کمک می کند تا نقاط قوت و ضعف خود را بهتر بشناسند، اهداف قابل دستیابی برای خود تعیین کنند و با مشاهده پیشرفت هایشان، اعتماد به نفس تحصیلی شان افزایش یابد. همچنین، برنامه ریزی درسی فردمحور با ایجاد محیطی حمایت گر و تشویق کننده، به دانش آموزان کمک می کند تا از اشتباهات خود درس بگیرند و بدون ترس از قضاوت، در مسیر یادگیری گام بردارند. این رویکرد می تواند به کاهش اضطراب تحصیلی و افزایش تاب آوری در مواجهه با مشکلات نیز منجر شود. در نهایت، برنامه ریزی درسی فردمحور با توجه به تفاوت های فردی، محیطی را برای رشد اعتماد به نفس فراهم می آورد که در آن هر دانش آموز می تواند پتانسیل کامل خود را شکوفا سازد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی درسی فردمحور ، اعتماد به نفس تحصیلی ، دانش آموزان متوسطه ، رشد ، یادگیری.