نقش آموزش پویایی چند رسانه ای در ارتقای مشارکت کلاس درس

مشارکت فعال دانش آموزان در فرایند یادگیری، یکی از اهداف بنیادین نظام های آموزشی معاصر است. تحقیقات متعدد نشان می دهند که میزان درگیری و مشارکت دانش آموزان با پیامدهای تحصیلی مثبت، افزایش انگیزش درونی، تقویت تفکر انتقادی و مهارت های حل مسئله ارتباط مستقیمی دارد. با این حال، روش های سنتی تدریس غالبا قادر به برانگیختن مشارکت پایدار و فراگیر در میان تمامی دانش آموزان نیستند. ظهور و توسعه فناوری های آموزشی، به ویژه ابزارهای چند رسانه ای، افق های جدیدی را برای تحول در شیوه های تدریس و یادگیری گشوده است. این مقاله به بررسی نقش "پویایی چند رسانه ای" – استفاده فعال، تعاملی و یکپارچه از عناصر دیداری، شنیداری و سایر رسانه ها – در افزایش مشارکت دانش آموزان در محیط کلاس درس می پردازد. مقاله با مرور مبانی نظری از جمله نظریه های یادگیری (مانند سازنده گرایی و بار شناختی) و نظریه های انگیزش (مانند خودتعیین گری)، چگونگی تسهیل مشارکت توسط چند رسانه ای پویا را تبیین می کند. سپس، سازوکارهای کلیدی که از طریق آن ها چند رسانه ای پویا می تواند مشارکت را تقویت کند، شامل افزایش درگیری شناختی و عاطفی، تسهیل درک مفاهیم پیچیده، ایجاد فرصت های متنوع برای ابراز وجود و همکاری، و ارائه بازخوردهای فوری و موثر مورد بحث قرار می گیرد. در نهایت، با توجه به چالش های پیش رو، از جمله دسترسی، زیرساخت، و نیاز به آموزش معلمان، پیشنهادهایی برای بهره برداری موثر از پویایی چند رسانه ای برای ارتقای مشارکت دانش آموزان در نظام آموزشی ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

پویایی چند رسانه ای ، مشارکت دانش آموز ، فناوری آموزشی ، یادگیری فعال ، کلاس درس ، یادگیری تعاملی.