نقد معنویت انفسی گرای اکهارت توله

جهان در معنویت توحیدی، معنوی است، اما فقدان ملکوت در مدرنیته به تلاش برای معنوی جلوه دادن جهان به منظور نجات انسان از بی معنایی منجر شد. در این نگاه ناواقع گرا، عالم معنا از ملکوت به درون انسان هبوط و معنویت دیگر نه بر مبنای توحید، نبوت و معاد، بلکه به صورت خودبنیاد و منطبق بر مبانی اومانیسم، ذیل نفسانیت انسان قرار می گیرد. در این تحقیق، با مراجعه به آثار اکهارت توله از مروجان معنویت مدرن، مولفه های معنویت در منظر وی استخراج و به ارزیابی نقادانه ی آن پرداخته شده است. هدف از این نوشتار که با روش توصیفی_ تحلیلی نگاشته شده، بررسی ادعای آرامش بخشی و حذف رنج از زندگی انسان معنوی در اندیشه ی توله است. اکهارت توله با تاکید بر «تسلیم» بودن در لحظه ی «حال» برای رسیدن به آگاهی، هشیاری و آگاهی نسبت به «خود» غیرواقعی و برساخته ی ذهن را تنها راه رهایی از رنج و دستیابی به آرامش می داند.

کلیدواژه ها:

معنویت مدرن ، معنویت انفسی گرا ، اکهارت توله ، رنج ، آرامش ، تسلیم.