تاثیر استفاده از روش های تدریس مبتنی بر یادگیری مشارکتی بر انگیزش تحصیلی و تعامل اجتماعی دانش آموزان: یک تحلیل کمی در محیط های آموزشی

این پژوهش به بررسی تاثیر روش های تدریس مبتنی بر یادگیری مشارکتی بر انگیزش تحصیلی و تعاملات اجتماعی دانش آموزان در محیط های آموزشی پرداخته است. هدف اصلی این تحقیق شناسایی این موضوع است که آیا استفاده از روش های یادگیری مشارکتی می تواند به بهبود انگیزش تحصیلی و تقویت مهارت های اجتماعی دانش آموزان کمک کند یا خیر. برای این منظور، تعداد ۳۰۰ دانش آموز در دو گروه آزمایشی و کنترل به طور تصادفی انتخاب شدند. گروه آزمایشی تحت آموزش با روش های یادگیری مشارکتی قرار گرفتند و گروه کنترل از روش های سنتی آموزش بهره بردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های استاندارد انگیزش تحصیلی و تعامل اجتماعی گردآوری و از طریق آزمون های آماری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که دانش آموزانی که از روش های یادگیری مشارکتی استفاده کردند، به طور معناداری انگیزش تحصیلی بالاتری داشته و تعاملات اجتماعی موثرتری با همسالان خود برقرار کردند. این پژوهش با تاکید بر اهمیت یادگیری مشارکتی، پیشنهاد می دهد که این روش می تواند به عنوان یک راهبرد موثر در افزایش کیفیت آموزش و بهبود فضای یادگیری به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، انگیزش تحصیلی ، تعاملات اجتماعی ، روش های تدریس نوین ، تحلیل آماری