تحلیل رابطه بین خودپنداره تحصیلی و اعتیاد به فضای مجازی در دانش آموزان: نقش میانجی حمایت اجتماعی

پژوهش حاضر با هدف بررسی و تحلیل مروری جامع از رابطه بین خودپنداره تحصیلی و اعتیاد به فضای مجازی در دانش آموزان دوره اول متوسطه، و نقش تعدیل کننده حمایت اجتماعی انجام شده است. با افزایش چشمگیر استفاده از فناوری های دیجیتال و شبکه های اجتماعی در میان نوجوانان، درک تاثیرات این روند بر ابعاد مختلف زندگی تحصیلی و روانشناختی آنان اهمیت ویژه ای یافته است. این مطالعه با استفاده از روش مرور نظام مند ادبیات، به جمع آوری و تحلیل یافته های پژوهشی منتشر شده بین سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۳ پرداخته است. یافته های مرور نشان می دهد رابطه منفی معناداری بین اعتیاد به فضای مجازی و خودپنداره تحصیلی وجود دارد، به طوری که استفاده افراطی از رسانه های اجتماعی با کاهش خودپنداره تحصیلی همراه است. همچنین، حمایت اجتماعی دریافت شده از سوی خانواده، همسالان و معلمان به عنوان عامل تعدیل کننده ای عمل می کند که می تواند اثرات منفی اعتیاد به فضای مجازی بر خودپنداره تحصیلی را کاهش دهد. این پژوهش خلاء های موجود در ادبیات را شناسایی کرده و پیشنهادهایی برای پژوهش های آتی و مداخلات آموزشی ارائه می دهد. یافته های این مطالعه می تواند به متخصصان تعلیم و تربیت، روانشناسان، مشاوران مدارس و سیاست گذاران آموزشی کمک کند تا راهکارهای موثرتری برای مدیریت استفاده از فضای مجازی و تقویت خودپنداره تحصیلی دانش آموزان طراحی و اجرا کنند.

کلیدواژه ها:

خودپنداره تحصیلی ، اعتیاد به فضای مجازی ، حمایت اجتماعی ، دانش آموزان دوره اول متوسطه ، عملکرد تحصیلی