بررسی مقایسه ای دیدگاه های دانشجویان دانشگاه های اصفهان و شهرکرد در مورد میزان کاربرد عامل های تاثیر گذار در کیفیت تدریس اعضای هیات علمی

پژوهش حاضر به بررسی میزان کاربرد عوامل تاثیرگذار در کیفیت تدریس اعضای هیات علمی دانشگاه های اصفهان و شهرکرد پرداخته است. این عوامل در پنج مقوله راهبردهای نوین یاددهی-یادگیری، ارزیابی مستمر، حمایت از فعالیت های آموزشی-پژوهشی دانشجویان، نگاه کارآفرینانه به فعالیت آموزشی-پژوهشی و فناوری اطلاعات مورد بررسی قرار گرفته اند. این تحقیق کاربردی با روش توصیفی-پیمایشی انجام شده و داده ها از طریق پرسشنامه ای محقق ساخته با روایی تاییدشده توسط متخصصان و پایایی ۹۴.۶ درصد (آلفای کرونباخ) گردآوری شده اند. جامعه آماری شامل ۳۰۴۳ نفر از دانشجویان دانشکده های علوم انسانی، فنی-مهندسی و علوم پایه این دو دانشگاه بوده و نمونه ای ۲۰۰ نفری با روش نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب شده است. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های t تک متغیره، t دومتغیره و تحلیل واریانس چندمتغیره (مانوا) انجام گرفته است. نتایج نشان می دهد که از دیدگاه دانشجویان هر دو دانشگاه، رعایت هر پنج مولفه توسط استادان در تدریس پایین تر از حد متوسط بوده و کیفیت تدریس در این زمینه ها ضعیف ارزیابی شده است. در وضعیت مطلوب، دانشجویان دانشگاه اصفهان بر اهمیت بیشتر مولفه های ارزیابی مستمر و فعالیت های آموزشی-پژوهشی تاکید دارند، درحالی که دانشجویان دانشگاه شهرکرد معتقدند مولفه های نگاه کارآفرینانه به فعالیت های آموزشی-پژوهشی و فناوری اطلاعات باید بیشتر مورد توجه قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

کیفیت تدریس ، راهبردهای نوین یاددهی- یادگیری ، ارزیابی مستمر ، فعالیت های آموزشی- پژوهشی ، کارآفرینی ، فناوری اطلاعات.