تبیین رابطه توسعه میان افزا با رشد هوشمند و ظرفیت های اجتماعی شهر

این مقاله به بررسی رابطه میان توسعه میان افزا، رشد هوشمند و ظرفیت های اجتماعی در شهر تهران می پردازد. پژوهش حاضر با استفاده از روش های توصیفی-تحلیلی و داده های میدانی و کتابخانه ای، شاخص های مرتبط با رشد هوشمند و توسعه میان افزا را در بستر اجتماعی شهر تهران تحلیل می کند. یافته ها نشان می دهد که توسعه میان افزا با بهره گیری از ظرفیت های کالبدی و اجتماعی موجود، می تواند زمینه ساز تحقق رشد هوشمند شهری باشد و بهبود کیفیت فضای شهری و مشارکت اجتماعی را به دنبال داشته باشد. همچنین، ظرفیت های اجتماعی مانند مشارکت ساکنان، سرمایه گذاری عاملان و کیفیت فضای شهری نقش کلیدی در تحقق توسعه میان افزا ایفا می کنند. نتایج این مطالعه می تواند راهنمای سیاست گذاران شهری در طراحی برنامه های توسعه پایدار و هوشمند در تهران باشد و به ارتقای عدالت اجتماعی و پایداری محیطی کمک کند.

کلیدواژه ها:

توسعه میان افزا ، رشد هوشمند شهری ، ظرفیت های اجتماعی ، سرمایه گذاری عاملان ، عدالت محیطی