مدل سازی تغییرات کاربری اراضی از سال ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۲ با استفاده از داده های ماهواره لندست ۸ (منطقه مورد مطالعه شهرستان کرج)

بررسی تغییرات کاربری اراضی، یکی از مهمترین جنبه های مدیریت منابع طبیعی و بازنگری در تغییرات محیطی است. با افزایش نیاز به تامین مواد غذایی، رشد مناطق شهری و ملزومات زندگی بشر، تغییراتی در سطح زمین ایجاد می شود که می تواند موجب تخریب اراضی و منابع موجود در آن گردد. این تغییرات، در اثر تقابل نیازهای همیشگی جوامع انسانی و محیطی با زمین ایجاد می شود. در تحقیق حاضر با استفاده از تکنیک سنجش از دور، تغییرات کاربری اراضی شهرستان کرمانشاه در بازه زمانی بین سال های ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۲ با استفاده از تصاویر لندست ۸ مورد بررسی قرار گرفت. تصحیحات رادیومتری و اتمسفری به وسیله الگوریتم flaash در نرم افزار ENVI انجام شد. و از روش طبقه بندی MLC برای تولید نقشه های کاربری اراضی در ۴ کلاس شامل مناطق مسکونی شهری، پوشش گیاهی، پهنه آبی، زمین بایر استفاده گردید. در این بازه زمانی (۱۰ ساله)، تغیرات مناطق شهری و مسکونی دارای ۲۲.۴۶ درصد رشد مثبت. پوشش گیاهی۱۰.۳۴ درصد رشد منفی. پهنه آبی ۰.۰۲۷۵ درصد رشد منفی و تغییرات زمین بایر ۱۲.۱۶ درصد رشد مثبت داشته اند. دلیل افزایش زمین بایر می تواند تبدیل زمین های با پوشش گیاهی به زمین بایر جهت اهدافی مانند تبدیل به مناطق مسکونی، باشد و همچنین از دلایل کاهش میزان آب با توجه به آمار سازمان وزارت نیرو و هواشناسی کشور می تواند با کاهش میزان بارندگی در سطح کشور و برداشت تصاویر ماهواره ای در زمان پوشش ابر روی تصویر مرتبط باشد. با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد می شود آمایش سرزمین بر مبنای عناصر ساختاری سیمای سرزمین و مفاهیم سیمای سرزمین انجام گردد.

کلیدواژه ها:

تغییرات کاربری اراضی ، لندست ۸ ، طبقه بندی نظارت شده ، ML ، MLC