بررسی تاثیر مشاوره مبتنی بر طراحی زندگی بر اشتغال پذیری ادراک شده دانشجویان کارشناسی: یک مطالعه ترکیبی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مشاوره طراحی زندگی بر اشتغال ­پذیری ادراک­ شده دانشجویان کارشناسی انجام شد.روش: جامعه این پژوهش کلیه دانشجویان کارشناسی دانشگاه اصفهان بودند که از بین آن­ها ۳ نفر با روش نمونه ­گیری غیراحتمالی هدفمند انتخاب شدند. طرح این پژوهش، ترکیبی گنجانده از نوع مدل آزمایشی بود. در این مدل اولویت با روش آزمایشی است و مجموعه داده ­های کیفی در درون این روش­ قرار می ­گیرند. طرح مورد استفاده در بخش کمی، طرح تجربی تک موردی از نوع A-B با پیگیری و ابزار مورد استفاده در این بخش، مقیاس اشتغال­ پذیری ادراک ­شده بود. جلسات مشاوره پس از ترسیم خط پایه برگزار شد. یافته ­ها: نتایج این پژوهش، که با بررسی شاخص ­های تحلیل دیداری درون موقعیتی و بین موقعیتی و همچنین از طریق مقایسه پاسخ های هر شرکت­ کننده به سوالات کیفی قبل و بعد از مداخله انجام شد، نشان داد اگرچه اشتغال ­پذیری ادراک شده دانشجویان تغییر قابل توجهی نداشت اما تحلیل­ های حاصل از داده ­های کیفی نشان داد که این روش بر برداشت دانشجویان از خودشان تاثیر داشته است. نتیجه ­گیری: بنابر نتایج، مشاوره طراحی زندگی، به جای تاثیرگذاری بر اشتغال پذیری  دانشجویان توانسته است زمینه ­های لازم را برای اشتغال پذیری آنان فراهم سازد. با فراهم آمدن این زمینه انتظار می­رود که افراد در طول زمان به اشتغال پذیری برسند. بنابراین دانشجویان، مشاورین و متولیان اشتغال ­پذیری در دانشگاه ­ها می­توانند از این روش زمینه ساز استفاده بنمایند.

کلیدواژه ها:

اشتغال پذیری ادراک شده ، مشاوره طراحی زندگی ، دانشجویان کارشناسی ، مطالعه ترکیبی